Kurt Wilhelm Marek
Zostań fanem autora:
× 1

Kurt Wilhelm Marek

Autor, zmarł w 1972 (żył 57 lat) 21 czytelników
9.3 /10
18 ocen z 3 książek,
przez 16 kanapowiczów
Urodzony 20 stycznia 1915 roku w Niemczech (Berlin)
C.W. Ceram, właściwie Kurt Wilhelm Marek – niemiecki dziennikarz, pisarz i krytyk. W czasie II wojny światowej był członkiem Propagandatruppe. Jego prace z tego okresu to: Wir hielten Narvik, 1941 Rote Spiegel – überall am Feind. Von den Kanonieren des Reichsmarschalls, 1943
Publikuje również jako:
C. W. Ceram

Książki

Bogowie, groby i uczeni
4 wydania
Bogowie, groby i uczeni
C. W. Ceram
9.3/10
Seria: Rodowody Cywilizacji [CERAM]

C. W. Ceram (1915—1973), pracownik firmy wydawniczej, dziennikarz, krytyk, został w 1947 roku naczelnym lektorem w wydawnictwie Rowohlta. Uzyskawszy dostęp do biblioteki archeologicznej w Oldenburgu, ...

Pierwszy Amerykanin. Zagadka studiów prekolumbijskich
Pierwszy Amerykanin. Zagadka studiów prekolumbijskich
C. W. Ceram
8.5/10
Seria: Rodowody Cywilizacji [CERAM]

Ceram w swym ostatnim utworze "Pierwszy Amerykanin" odsłania przed nami prehistorię Ameryki Północnej, tej części świata, która rzekomo przeszłości nie miała. A przecież wielopiętrowe "miasta" wykute ...

Bogowie. Groby. Uczeni. Tajemnice archeologii
Bogowie. Groby. Uczeni. Tajemnice archeologii
C. W. Ceram
10/10

Kultowa już książka dla wszystkich pasjonatów archeologii, wielbicieli Indiany Jonesa, fanów tajemnic i wykopalisk. 5 milionów egzemplarzy sprzedanych na całym świecie! Niepowtarzalna okazja, by pozn...

Cytaty

Mniej więcej dwa i pół tysiąca lat temu król perski Dariusz (jego imię zapisywano w różnych językach jako Darajawausz (pisownia staroperska), Darejawusz, Daraja, Daraw) kazał na pionowej ścianie urwiska, ponad pięćdziesiąt metrów ponad dnem doliny, wykuć płaskorzeźbę i napisy sławiące jego imię, czyny i zwycięstwa.
W takiej chwili chwyta nas nagle zatrważające uczucie, świadomość tego, co znaczy być człowiekiem, być kroplą w strumieniu niezliczonych pokoleń, których myślenie i sposób odczuwania nosimy w sobie jako niezbywalne dziedzictwo, przeważnie nie zdając sobie sprawy z wielkości tego dziedzictwa (...).

Komentarze