Urodziła się w 1903 r. w Warszawie, tutaj też ukończyła szkołę średnią, a następnie polonistykę na Wydziale Filozoficznym UW. W 1923 zadebiutowała na łamach prasy jako autorka utworów poetyckich. W latach 1934-39 współpracowała z Polskim Radiem w Warszawie i Łodzi pisząc liczne scenariusze słuchowisk i opowiadań radiowych.
Po wybuchu wojny została wysiedona wraz z rodziną z Tomaszowa Mazowieckiego, schroniła się u rodziny mężą na Śląsku, gdzie pozostała aż do 1961 roku. Podczas wojny nie zaniechała pracy literackiej pisząc dla prasy podziemnej. Rozkwit jej twórczości przyada na lata 1952-74.
Za działalność literacką i społeczną odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Polonia Restituta.
Była żoną Antoniego Szczepan Rączaszka działacza samorządowego i społecznego, burmistrza Czeladzi, prezydenta miasta Grodna, następnie Tomaszowa Mazowieckiego.
/803f195e5c51df65b06bf39216377a4c/n/jadwiga-i-jagienka)
/d55981d4-6b13-4958-9a58-03d6b7acccb9/n/przyjaciele)
/cb9e3a8b5289624201a578b3099b8c22/n/te-same-gwiazdy)
/a6b55630d415a5f8e3239186bf3f8a52/n/z-rybaltami-po-mazowszu)
