/28bdebeff8a5618143da9c409ab860c8/n/daniel-defoe)
Daniel Defoe (właściwie Daniel Foe) – pisarz angielski, prekursor powieści przygodowej.
Syn Jamesa Foe, rzeźnika w dzielnicy Stoke Newington w Londynie, dodał do swego nazwiska arystokratycznie brzmiące „De” i stosował je odtąd w takim brzmieniu jako pseudonim literacki. Uważany jest za prekursora anglojęzycznej powieści, był również autorem broszur polemicznych i dziennikarzem.
Jego działalność polityczna zakończyła się aresztowaniem i przykuciem do pręgierza 31 lipca 1703. Główną przyczyną zatrzymania pisarza była broszura The Shortest Way with Dissenters (Najlepszy sposób na odszczepieńców), w której bezwzględnie wyszydził on wysokich urzędników kościelnych ze skrzydła torysów. Wydanie wiersza Hymn to the Pillory („Hymn do pręgierza”), skłoniło jednakże lud do rzucania kwiatów w przykutego Defoe, zamiast zwyczajowych kamieni, nieczystości i innych przedmiotów, oraz do wznoszenia za niego toastów.
Po trzech dniach pręgierza trafił do więzienia Newgate. Robert Harley, 1. hrabia Oxford i Mortimer, uiścił kaucję za jego wypuszczenie w zamian za współpracę w charakterze agenta wywiadu. Defoe miał w założonym w 1704 czasopiśmie „A Review of the Affairs of France” propagować politykę Harleya jako ministra. Pismo działało bez przerwy do 1713. Gdy Harley stracił władzę w 1708, Defoe nadal pisał, wspierając jego następcę Godolphina, a następnie ponownie Harleya i torysów w latach 1710 do 1713. Po śmierci królowej Anny i związanym z tym upadkiem władzy torysów, Defoe kontynuował pracę wywiadowczą dla rządu wigów.
/aa4cc3b9-f966-4fa9-b9a8-11c1ddc957bc/n/przypadki-robinsona-crusoe)
/o-1253399/n/fortunne-i-niefortunne-przypadki-slawetnej-moll-flanders)
/ae3f0d19299f4471023338dc4193fb8a/n/dziennik-roku-zarazy)
/7c3566ee401a7a7ad15a33e002a889ea/n/robinson-crusoe)
/c5007052a9a90411d20b453f49a6a8a0/n/literatura-na-swiecie-11-12-2021-604-605)
/79219e3b-dc05-4957-b386-9e5bede50256/n/robinson-crusoe)
