Gertrud von Le Fort

Niemiecka pisarka pochodząca z hugenockiego rodu Le Fortów, wywodzącego się Genewy. Pełne nazwisko autorki brzmiało: Gertrud Auguste Lina Elsbeth Mathilde Petrea Freiin von le Fort, ale używała też pseudonimów literackich Gerta von Stark lub Petrea Vallerin. Urodziła się w rodzinnej posiadłości Boek (dziś część miejscowości Rechlin) na wyspie Müritz w Meklemburgii. Jej ojciec był pułkownikiem pruskiej armii, więc rodzina często przenosiła się z nim z garnizonu do garnizonu. W wieku 20 lat odbyła podróż do Wiednia i północnych Włoch, a jej pobyt w Rzymie (1907) po śmierci ojca (1902) wpłynął zasadniczo na jej twórczość. Od 1908 studiowała teologię ewangelicką, filozofię, historię sztuki i literaturę w Marburgu i Heidelbergu. Słuchała m.in. wykładów Ernsta Troeltscha, które skompilowała z własnych notatek i wydała po śmierci profesora w 1925 roku w formie książki pt. "Glaubenslehre" (Nauka wiary). W 1922 Gertrud kupiła dom w Beierbrunn pod Monachium i tam, w 1926 przeszła na katolicyzm, przyciągnięta ruchem odnowy Renouveau catholique. Od 1933 prowadziła w Szwajcarii i Niemczech wykłady wieczorne, zaprzyjaźniła się z Theodorem Haeckelem i Erichem Przywarą, przez którego poznała także Edith Stein. W 1939 roku przeniosła się do Oberstdorfu, gdzie też została pochowana. Wielokrotnie nominowana do nagrody Nobla.