Jerzy Dziewulski

Jerzy Maciej Dziewulski – polski polityk, policjant i antyterrorysta.

Kierował i brał udział w wielu akcjach antyterrorystycznych, ze strony polskiej był jednym z dowódców operacji Most. Jako jedyny policjant w Polsce został trzykrotnie odznaczony Medalem za Ofiarność i Odwagę. Był doradcą prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego do spraw bezpieczeństwa (1996–1997), a także posłem na Sejm I, II, III i IV kadencji (1991–2005).

Po odbyciu służby wojskowej, którą ukończył jako sierżant podchorąży, podjął pracę zawodową w Milicji Obywatelskiej. Od 1966 do 1991 pracował w Komendzie Stołecznej Milicji Obywatelskiej (w 1983 przekształconej w Stołeczny Urząd Spraw Wewnętrznych, a w 1990 w Komendę Stołeczną Policji), pełniąc m.in. funkcję dowódcy jednostki antyterrorystycznej na lotnisku Okęcie w Warszawie. 14 marca 1980 był jedną z pierwszych osób prowadzących akcję rozpoznawczą i ratunkową po katastrofie lotniczej samolotu „Mikołaj Kopernik”, w której zginęło 87 osób, w tym piosenkarka Anna Jantar. Siedem lat później, 9 maja 1987, prowadził podobne czynności po katastrofie lotniczej w Lesie Kabackim..

W 1980 ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył szkolenie w siłach specjalnych Izraela, uzyskując uprawnienia specjalisty taktyki i techniki walki z terroryzmem, a także szkolenia prowadzone przez instytucje publiczne w Stanach Zjednoczonych, Francji i Niemczech. Uzyskał liczne licencje (m.in. licencję strzelca wyborowego, licencję specjalisty do walki z terroryzmem i bandytyzmem), a także uprawnienia, w tym instruktora strzeleckiego z broni palnej krótkiej i długiej. Został specjalistą w wyszukiwaniu i neutralizacji środków i urządzeń wybuchowych oraz specjalistą w posługiwaniu się bronią specjalnego przeznaczenia.

W 1991 przeniósł się do Komendy Głównej Policji, gdzie pełnił funkcję głównego specjalisty. Z Policji odszedł w 1998 w stopniu młodszego inspektora, co było konsekwencją wprowadzenia konstytucyjnego zakazu łączenia mandatu poselskiego ze służbą w tej formacji.

Kierował działaniami podczas 13 zamachów terrorystycznych, także na pokładach samolotów, wyprowadzając 765 pasażerów z sytuacji bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia; w czasie tych akcji nie zginął żaden z pasażerów. Ze strony polskiej osłaniał oraz pełnił funkcję dowódcy operacji Most, która umożliwiła przerzut osób pochodzenia żydowskiego z krajów byłego ZSRR do Izraela. Za przeprowadzenie tej operacji został odznaczony przez stronę polską i izraelską.

Był dwukrotnie ranny podczas służby. Jako jedyny policjant w Polsce został trzykrotnie odznaczony Medalem za Ofiarność i Odwagę.

Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W wyborach w 1991 został posłem I kadencji z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. W 1993 i 1997 był ponownie wybierany do Sejmu z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Podczas kampanii prezydenckiej w 1995 odpowiadał za ochronę Aleksandra Kwaśniewskiego. Od grudnia 1995 do maja 1996 pełnił nieetatową funkcję jego sekretarza osobistego. W latach 1996–1997 zajmował stanowisko doradcy prezydenta RP ds. bezpieczeństwa. W 1999 został członkiem SLD.

W wyborach w 2001 po raz czwarty uzyskał mandat poselski z listy SLD-UP w okręgu olsztyńskim. Jako poseł zasiadał w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych (był dwukrotnie zastępcą przewodniczącego tej komisji) i w Komisji Łączności z Polakami za Granicą. W 2005 jako kandydat niezależny bez powodzenia startował w wyborach do Senatu.

Po zakończeniu w 2005 działalności politycznej zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej jako doradca w zakresie bezpieczeństwa. Jako ekspert ds. antyterroryzmu występował w roli komentatora programów telewizyjnych.

Żonaty, ojciec dwójki dzieci. W młodości grał w piłkę nożną oraz w hokeja na lodzie, uprawiał także m.in. kolarstwo i boks. Został również instruktorem narciarskim. Jest pasjonatem motoryzacji. Brał udział w wyścigach motocyklowych i rajdach samochodowych, m.in. Gumball 3000 i Rage-Race. Jest właścicielem licznych motocykli i samochodów, m.in. różnych modeli Chevroleta Corvette, w tym egzemplarza wersji C1 z 1956.