José María Arguedas

Był peruwiańskim pisarzem, poetą, profesorem uniwersyteckim, tłumaczem, antropologiem i etnologiem. Słynie z tego, że jest jedną z najwybitniejszych postaci literatury peruwiańskiej XX wieku, zgodnie ze stylem narracji indigenistycznej.
Zaproponował nową wizję w gatunku pokazując swoje teksty do kraju o wielkich braków kulturowych, które, podobnie jak on, musiał nauczyć się żyć w pokoju z dwiema powierzchniami: pierwsza była rdzenna kultura Aborygenów, a drugi hiszpański, który został nałożony przez kolonii i krzyżowania się ras.
Arguedas nauczyli się języka keczua i zwyczajów tej grupy, żyjąc z rodzimą niewoli w dzieciństwie w domu macochy. Widział tych Indian jako rodzinę i cierpiał z ich powodu, co dało mu wewnętrzne doświadczenie społeczeństwa Quechua.
W swojej pracy jako tłumacz przeglądał teksty starożytnej i współczesnej literatury keczua, dla których interesował się od najmłodszych lat. Jego praca jako antropologa nie była bardzo ceniona w jego życiu, ale wpłynął na jego twórczość literacką i przyczynił się do wielkiej wiedzy o peruwiańskim folklorze, zwłaszcza muzyce popularnej, która była jednym z jego głównych zainteresowań.