Julian Stachiewicz, ps. „Wicz” – polski historyk wojskowości, generał brygady Wojska Polskiego.
Urodził się we Lwowie, w rodzinie lekarza Teofila Stachiewicza i Anieli z Kirchmayerów. Był starszym bratem Wacława Stachiewicza i kuzynem Jerzego Kirchmayera. Kształcił się i działał we Lwowie, w Związku Strzeleckim. W 1908 ukończył C. K. V Gimnazjum we Lwowie i zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości. Następnie przez cztery lata studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (egzaminów końcowych nie zdał). Był członkiem Związku Walki Czynnej. Był czynnym członkiem Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1912), kursu oficerów austro-węgierskiego Sztabu Generalnego (1917) i Centrum Studiów Artyleryjskich (1919).
Urodził się we Lwowie, w rodzinie lekarza Teofila Stachiewicza i Anieli z Kirchmayerów. Był starszym bratem Wacława Stachiewicza i kuzynem Jerzego Kirchmayera. Kształcił się i działał we Lwowie, w Związku Strzeleckim. W 1908 ukończył C. K. V Gimnazjum we Lwowie i zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości. Następnie przez cztery lata studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (egzaminów końcowych nie zdał). Był członkiem Związku Walki Czynnej. Był czynnym członkiem Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1912), kursu oficerów austro-węgierskiego Sztabu Generalnego (1917) i Centrum Studiów Artyleryjskich (1919).