Katarzyna Groniec – polska piosenkarka, członkini Akademii Fonograficznej Związku Producentów Audio-Video.
Jest córką Ślązaczki. Uczęszczała do szkoły muzycznej, uczyła się w klasie fletu[3]. W 1988 za wykonanie utworu „My Funny Valentine” w duecie z Piotrem Hajdukiem zdobyła główną nagrodę na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu[3]. Niedługo później za namową Michała Bajora wzięła udział w przesłuchaniach do musicalu Metro[3], do którego ostatecznie została zaangażowała do pierwszoplanowej roli Anki[4]. Od 1991 przez kilka kolejnych lat współpracowała z Teatrem „Studio Buffo” w Warszawie, występując m.in. w spektaklach: Do grającej szafy grosik wrzuć, Brel. Nie opuszczaj mnie[5], Grosik 2, Obok nas i Tyle miłości.
Jest córką Ślązaczki. Uczęszczała do szkoły muzycznej, uczyła się w klasie fletu[3]. W 1988 za wykonanie utworu „My Funny Valentine” w duecie z Piotrem Hajdukiem zdobyła główną nagrodę na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu[3]. Niedługo później za namową Michała Bajora wzięła udział w przesłuchaniach do musicalu Metro[3], do którego ostatecznie została zaangażowała do pierwszoplanowej roli Anki[4]. Od 1991 przez kilka kolejnych lat współpracowała z Teatrem „Studio Buffo” w Warszawie, występując m.in. w spektaklach: Do grającej szafy grosik wrzuć, Brel. Nie opuszczaj mnie[5], Grosik 2, Obok nas i Tyle miłości.
/6f945faade60bf6937451dd257b9a827/n/kundle)
