Cytaty Katarzyna Zawodnik
“Nie da się nie mieć zmartwień, ale można mieć od nich wolną głowę.”
/90318176e26d0b493491a205787932c6/n/katarzyna-zawodnik "Katarzyna Zawodnik")
“Chciałam ją chronić przed trudami. (...) Nie sposób tego zrobić i nie warto, bo trudne czasy i tak przyjdą. (...) Można jedynie wyposażyć na trudne czasy, rozumiesz? Dać broń, a nie poduszkę.”
“Chyba lepiej byłoby nikogo nie kochać, bo straty za bardzo bolą.”
“Czy znacie to uczucie, gdy dzieje się coś takiego, że wszystko wcześniej i wszystko potem zyskuje nowe sens? Ja już znam. ”
“Właśnie dlatego, że go kocham chcę mieć z nim dziecko. To działa tak, że gdy jest dużo miłości, dwie osoby to jak gdyby za mało dla tej miłości (...). ”
“Przychodziłam jako kłębek nerwów, a wówczas on obejmował mnie i patrząc mi w oczy, rozkładał moją wewnętrzną plątaninę na pojedyncze, zrozumiałe elementy. ”
“Jej obraz jest we mnie wpisany, jest fragmentem mnie i nie obchodzi mnie, że moja miłość to tylko misternie skomponowany system złotych płytek i rząd cyfr. Dla mnie to jest wszystko. W końcu mózg to też kłąb glutowatej tkanki zamknięty w pudełku czaszki, dlaczego więc mnie ktokolwiek mógłby odmówić umiejętności kochania?”
“Chciałam żyć sobie w swoim bezpiecznym przedwojennym świecie i wciąż rozpamiętywać straty, gdy tymczasem współczesność weszła do mojego salonu i zaczęła pić z moich przedwojennych filiżanek.”
“Wyobraź sobie, że jesteśmy oceanem i nasza miłość, to woda. Wzbiera w nas tyle miłości, że ocean występuje z brzegów i wszystko zatapia. Ta miłość, która nas przepełnia, przeleje się w nas to dziecko.”
“Istnieję tylko po to, żeby ją kochać, żeby ją obdarzyć czułością, uwagą i troską. Żeby wypełniać w niej wszystkie miejsca w których dotychczas zalegał smutek, poczucie osamotnienia albo rozczarowania”
“Wszystkie moje humory przeczekiwał, a potem po prostu mi wybaczał. Przy nim nie czułam, że muszę udowadniać ludziom, że jestem kimś lepsza”
“Istnieję tylko po co, żeby ją kochać, żeby ją obdarzyć czułością, uwagą i troską, żeby wypełnić w niej wszystkie puste miejsca, w których dotychczas zalegał smutek, poczucie osamotnienia albo rozczarowanie.”
