Kjell Askildsen

Najbardziej znany nowelista skandynawski (nazywany czasem "norweskim Becketem"), lauereat licznych nagród literackich, którego proza odznacza się minimalizmem słownym (jego powieści miewały po 60 stron), stylistycznym dopracowaniem, ostrymi obserwacjami społecznymi i dość sarkastycznym humorem. Nie pisze dużo - jeden niewielki zbiór opowiadań lub powieść raz na kilka lat (gdyby podzielić ilość stron jego powieści na czas, od kiedy pisze, wyszło by 30 stron rocznie). Do pisania używa bokmål - jednego z dwóch oficjalnych języków norweskich, który zbliżony jest bardziej do duńskiego. Zwykle używa narracji pierwszoosobowej, akcja jego opowiadań jest minimalistyczna - w większości rozgrywa się w egzystencjalistycznym monologu i w samym języku. W latach 70-ych autor sympatyzował z ruchem maoistycznym, lecz nie znalazło to odzwierciedlenia w jego literaturze. Jego bohaterowie, to zwykle starzy, uparci, mrukliwi mężczyźni, Są to absolutni mizantropi, zawsze niezadowoleni z innych ale i z samych siebie, zazdrośni o każdy przebłysk pewności siebie u innych, zadowoleni ze swej samotności, która ich jednocześnie męczy. Jego opowiadania były wielokrotnie filmowane, głównie przez skandynawskich reżyserów.

Autor fotografii : Finn Ståle Felberg