Zostań fanem autorki:

Magdalena Czmochowska

Autorka, 46 lat 14 czytelników

8.0 /10

17 ocen z 3 książek,
przez 15 kanapowiczów

Urodzona w 1977 roku w Polsce (Łódź)

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Już wówczas, obok plastycznego, ujawnił się jej talent literacki (matura z języka polskiego „zaliczona na sześć”). Z wykształcenia jest grafikiem, studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Dużo projektowała, parała się dość dziwnymi zajęciami, założyła własną agencję, a w 2007 roku wygrała konkurs organizowany przez producenta piwa Redds. Jej kolorowa, wzorzysta puszka trafiła do sprzedaży jako wersja limitowana. Mama dwóch wspaniałych chłopców, opiekunka kotki Mai. Pisze codziennie, to jej sposób na życie.

Kategorie
Literatura obyczajowa , Romans , Literatura kobieca , Poradniki , Psychologia , Literatura motywacyjna

Książki

Szukaj książki

Sortowanie

Życie zaczyna się jutro

Magdalena Czmochowska

8.6/10

„Mocna. Poruszająca. Prawdziwa. Inspirująca opowieść o sile uczucia, które może zaskoczyć cię w najmniej oczekiwanym momencie.” Wiktor Krajewski Od nagłej śmierci ukochanego męża Oliwia u...

Cholerna książka

Magdalena Czmochowska

7.3/10

Maryśka – polska Bridget Jones! Maria Łódzka, dla przyjaciół Maryśka. Samotna matka dwóch nastolatków, rozwódka. Wyjątkowo pechowy człowiek; tylko jej w bezwietrzny dzień spada na głowę sucha bułk...

Majaki

Magdalena Czmochowska

8/10

Seria: Mroczne Historie

Magdalena żyje wspomnieniami o nieżyjącym ojcu, który przez lata w jej oczach urósł do rangi bohatera, człowieka idealnego, najlepszego tatusia pod słońcem, ale nie wie, że pamięć płata jej figle. Ma...

Dziennik dobrego życia

Magdalena Czmochowska, Karolina Nawój

Dobre życie to Twoje życie! Twoje dobre poranki, popołudnia, wieczory. Twoje spokojne noce i czyste sumienie, które pozwala zapaść w dobry, spokojny sen. Dobre życie to rzeczywistość jednocześnie u...

Serie i Cykle

Mroczne Historie

Cytaty

“Skoro nie mogę wyjść na ulicę i strzelać do ludzi w celu wyładowania złych emocji to chociaż pójdę się nażreć.”

“"Tak właśnie wygląda kobieca psychika. To labirynt, w którym gubią się nawet same zainteresowane. Ja w swoim non stop". ”

“Może nie umiem pokochać sama siebie, może ktoś musi zamiast mnie, żebym się tego nauczyła? Tak jak babcia uczyła mnie robić na drutach i robiła mi pierwsze dwa rzędy oczek szalika, a potem musiałam sama. Może, cholera, powinnam wręcz poprosić kogoś: "Pokochaj mnie i naucz mnie tej miłości"? To żałosne.”

Komentarze

Nowości wydawnicze

Autorzy

Współpraca O nas Kontakt Pomoc Polityka prywatności Regulamin