Michał Kaziów

Michał Kaziów – polski pisarz i publicysta, dziennikarz radiowy, należał do Polskiego Związku Niewidomych.

5 października 1945 we wrocławskim porcie rzecznym na skutek wybuchu miny stracił wzrok i obie ręce. Jako pierwszy na świecie nauczył się czytać pismo brajlowskie górną wargą. Ukończył liceum ogólnokształcące w Poznaniu, a następnie polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, a następnie napisał i obronił pracę doktorską. Debiutował recenzjami ogłaszanymi w 1952 r. w „Radiu i Świecie”. W latach 1949-1953 był społecznym korespondentem terenowym Polskiego Radia, od 1954 r. korespondentem pisma dla niewidomych "Pochodnia". W 1953 r. nawiązuje kontakt z aktorką teatru poznańskiego Halina Lubicz-Kirszke i poznaje ustami alfabet Braille'a. W latach 1954-1955 prowadził w Bogaczowie amatorski zespół teatralny. W latach 1955-1959 uczy się w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 dla Pracujących im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, które kończy z wyróżnieniem. W latach 1959-1964 studiuje polonistykę na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jego praca magisterska Postać niewidomego w oczach poetów ukazała się drukiem w Ossolineum w 1968 r. W latach 1964-1965 pracował społecznie jako nauczyciel w liceum w Poznaniu. W latach 1965-1967 jest kierownikiem biura Okręgu PZN w Poznaniu. W latach 1967-1972 odbywa studia doktoranckie na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu A. Mickiewicza.