William "Ockham" Ockham

William Ockham, ang. William of Occam – filozof, teolog franciszkański z nurtu woluntarystycznego, twórca teorii teologicznych, które postawiły go w konflikcie z oficjalnym nauczaniem Kościoła rzymskokatolickiego. Zmarł niepojednany z Kościołem, ale po śmierci, w 1359 roku, został oficjalnie zrehabilitowany przez papieża Innocentego VI.

Zajmował się głównie teorią poznania. Jego zwolenników nazywa się ockhamistami.
Zajmując się problemami twierdzeń dotyczących rachunku zdań, dał pierwowzór prawom de Morgana.
Zasada ekonomii myślenia zwana brzytwą Ockhama wzięła nazwę od jego nazwiska.

Ockham wszedł w polemikę z klasyczną filozofią i scholastyką. Scholastykom i klasykom, przede wszystkim racjonalistycznej szkoły dominikańskiej, zarzucał uszczuplanie władzy Bożej. Według Ockhama uznanie, że Bóg może działać jedynie racjonalnie, zgodnie z logiką, która jest właściwa rozumowi ludzkiemu, pozbawia Go atrybutu wszechwładności, suwerenności. Podporządkowuje Jego wolę jakimś ograniczeniom rozumowym. Grecko-scholastycznej wizji Boga Ockham przeciwstawił swoje rozumienie Boga biblijnego, judeochrześcijańskiego Stwórcę-Suwerena, którego władza nie podlega żadnym ograniczeniom. Dlatego też Ockham akcentował problem Boskiej woli jako podstawę wszelkich rozważań o Bogu – w przeciwieństwie do filozofii klasycznej i szkoły dominikańskiej, której wszelkie rozważania religijne zaczynały się od refleksji nad rozumnością świata.