Cytaty Stanisław Kowalewski

“Ziemia, na której leżę i której dotykam, to skóra naszego globu.”

“Nie wierzyć nigdy i nikomu? Czy to jest wyjście dla odważnych, którzy chcą żyć w zgodzie z sobą? A jeśli ciągła niewiara i nieufność wzbudza także niewiarę i nieufność innych?”

“Nietypowym w życiu ciężej.”

“Ufać i wierzyć - wcale nie musi oznaczać naiwności i tchórzostwa.”

“W tej grze raz mężczyzna gnoi kobietę, innym razem kobieta mężczyznę, ale są chyba i tacy, którzy naprawdę nikogo nie chcą gnoić i nikogo ranić. Muszą być tacy i tylko o nich warto myśleć.”

“Czy człowiek jest w stania namalować swój własny portret, który byłby prawdziwy, nie skłamany, nie upiększony i nie przeczerniony?”

“Takie podróże (...) mogą wypełnić życie człowieka, a w każdym razie załatwić mnóstwo spraw. Nie ma się czasu na zastanawianie, czy samotność to forma życia dogodna, czy dokuczliwa, choć doskonale niezobowiązująca.”

“Co znaczy dorosłość? Czy dorosłość otwiera oczy na sprawy, na które przedtem były jakby zatajone? Obawiam się, że nie. Wprost odwrotnie, dorosłość nieraz oślepia, ogranicza widzenie, zawęża. Przed kimś, kto uwierzy we własną dorosłość, świat ścieśnia się i zamyka. Bo dorosłość, ta, o której tak często mówią dorośli, to największe zadufanie tylko i nieskromność.”

“Podobam ci się? Taka potargana, roztrzęsiona, nie z tej ziemi?”

“Świat bez wiary w innych i bez ufności to katastrofa, ponura noc bez chwili światła.”

“Czy naprawdę można się cieszyć, że komuś drugiemu jest bardzo dobrze? Czy każde takie cieszenie nie jest od razu zatrute zazdrością?”

“Imaginacja pana ponosi, znakomity podróżniku pieszy i autostopowy.”

“Dialogi mrówek, nocne zwierzenia motyli, przyśpiewki pająków. Ktoś twierdził, że nawet kamienie mają swoją mowę.”

“Choćby cie smażono w smole, nie mów, co się dzieje w szkole.”

“Jestem jeszcze z tobą, myślę o tobie i doskonale wyznaję w twoich sprawach. Wszystko będzie dobrze.”

“Czy wszyscy moi koledzy i koleżanki, to tylko ogród dzikich zwierząt?”