Wiesław Krawczyński

Wiesław Kazimierz Krawczyński – polski inżynier leśnictwa, działacz łowiecki, wykładowca.

W 1902 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Bolesław Keim, Gustaw Kieszkowski, Tadeusz Miękisz, Mieczysław Wygrzywalski, Jan Zakrzewski)[6][7]. Ukończył Akademię Ziemiaństwa (Hochschule für Bodenkultur) w Wiedniu i uzyskał tytuł naukowy inżyniera leśnictwa[8].

Pełnił funkcję dyrektora lasów i dóbr hr. Romana Potockiego w Pomorzanach. Sprawował stanowisko nadleśniczego Lasów Państwowych w Zielonce i dyrektora Lasów Ordynacji Łańcuckiej hr. Alfreda Potockiego od 1923 do 1939. Był wykładowcą leśnictwa m.in. na Wydziale Leśnym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, na Wydziale Leśnym Politechniki Lwowskiej, jako adiunkt na Wydziale Rolnym i Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował prace dotyczące leśnictwa i łowiectwa. Napisał podręcznik Łowiectwo (1924). Był autorem słów i muzyki do „Hymnu Leśników” z lat 30.

Jego żoną została Jadwiga z domu Kowalska. Ich synem był Wiesław, więzień sowieckich łagrów, opisany w książce pt. Przez tundrę i tajgę po sowieckich łagrach.