Urodziła się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako córka lekarza Henryka Higiera i Heleny z domu Rothberg (Rostberg). Jej bratem był Stanisław Higier, lekarz neurolog.
"Świtało już, gdy w lesie zabrzmiał strzał. Potem drugi, trzeci. Okoliczni chłopi, słysząc wycie wilków i jęki ludzi, biegli na pomoc. Wilki czując zbliżanie się uzbrojonych ludzi uciekły natychmiast...
Fragment: ROZDZIAŁ PIERWSZY Jasna, życzliwa wiosna zaglądała w okna ponurego korytarza rzemieślniczego przytułku. W suterynach gmachu znajdowała się ogromna pralnia o kamiennej podłodze, o olbrzymich...
" — Zanieście mnie tylko do rogu głównej ulicy. Potem sprobuję iść sam, bo mama się przelęknie. Pójście samemu okazało się jednak zupełnie niemożliwe. Wobec tego zaniesiono Tomka nie do domu, a do ap...
Zofia Dromlewiczowa to pisarka i scenarzystka. Przyszła na świat 2 września 1899 r. w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Ukończyła żeńskie gimnazjum Stefanii Tołwińskiej przy ulicy Św. Ba...
"Osiołek Bim znajdował się w wystawowem oknie wielkiego sklepu zabawek. Stał, przymocowany wygodnie do żółtej deseczki na kółkach i pobłażliwem spojrzeniem obejmował cały świat. Osiołek Bim uważał, ż...
W białej, lekkiej sukience księżniczka Aniceta występowała przed publicznością. Śpiewała w wielu językach, a jej występom towarzyszyły zawsze gromkie brawa. Jednak gdy tylko schodziła ze sceny i zdej...
W białej, lekkiej sukience księżniczka Aniceta występowała przed publicznością. Śpiewała w wielu językach, a jej występom towarzyszyły zawsze gromkie brawa. Jednak gdy tylko schodziła ze sceny i zdej...
"Bohaterem tego ponurego dramatu, który mógłby być śmiało treścią scenariusza sensacyjnego filmu, jest porucznik Emil de la Roncière. W roku 1834-tem Emil de la Roncière liczył lat dwadzieścia siedem...
"(...) I jeszcze podobało mu się to, że wuj Staś nie przejmował się tem wszystkiem, co zwykle dla innych dorosłych było takiem ważnemi smiał sie wesoło. - Ale, chodź, zanim Frania poda obiad, pokażę ...
" Hala miała dużo lalek. W jej dziecinnym pokoju znajdowały się wszystkie lalki jakie kiedykolwiek dostała. Cały kącik został poświęcony na państwo lalek. W małym wózku siedziała najstarsza lalka Zuz...
Fragment: Ostatnie zdanie brzmiało już na progu ganku, na którym, przebierając porzeczki na konfitury, siedziała pani Julia Kamińska, właścicielka maleńkiego folwarku „Jabłonki". Pochyliwszy siwiejąc...
"- Cudowny środek! Amerykański wynalazek! Dźwięczny głos młodego przekupnia zwabiał przechodniów. Przystawali na chwile, zaciekawieni, przed małym stolikiem, na którym leżały tajemnicze narzędzia, za...
"— Przecież ty jesteś tak samo spokojny, jak Janka, może nawet spokojniejszy. — Więc cóż z tego? Sam jestem taki, ale lubię, gdy kto jest żywy, pełen zapału. — Jak ja naprzykład! — wtrącił skromnie A...
"Zapanowało zamieszanie i radość przywitania. Potem pojechali wszyscy do domu i dopiero tam, mamusia, wyjmując z walizy prezent dla Tadzia — prawdziwy aparat fotograficzny — zapytała — A czy byłeś gr...
" Aneczka miała duże niebieskie oczy, patrzące ze zdziwieniem na cały świat wokoło. Miała też dwa krótkie warkoczyki jasnych włosów zebranych po obu bokach twarzy. — Wygląda jak duża żywa laleczka — ...
Fragment: Miasteczko było małe, domy niskie i jakby zmęczone swym wiecznym bezruchem. Gdzieniegdzie ożywiała monotonię ulicy doniczka pelargonii ustawiona za oknem. Przez okno, ozdobione taką właśnie...
" — To oburzające. — Naturalnie! Podobno w Ameryce podczas popisów lotniczych publiczność żądała, aby lotnicy wzlatywali bez względu na pogodę i żądania swe wyjawiała w sposób bezapelacyjny, krzyczan...
"Na przerwie bowiem, między jedną lekcją a drugą Tomek wybiegł szybko z klasy, a gdy wrócił, było już po drugim dzwonku. Tak samo postąpił podczas dużej pauzy. — Tomku, co się z tobą dzieje? — zapyta...
Zofia Dromlewiczowa to pisarka i scenarzystka. Przyszła na świat 2 września 1899 r. w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Ukończyła żeńskie gimnazjum Stefanii Tołwińskiej przy ulicy Św. Ba...
"Pieniądze, władza i potęga stanowiły przedmiot marzeń Teresy Dorignac. Być bogata, być szczęśliwą, nosić najpiękniejsze suknie, mieszkać w wytwornych apartamentach, przyjmować u siebie ludzi z najle...
"Pociąg ruszył. Powoli, powoli mijał budynki stacyjne, komiczny mały dworzec i jedynego urzędnika kolejowego. Potem, zdecydowawszy się nagle, pomknął szybciej, oddalając mnie.z każdą chwilą od naszeg...
" — Dobrze. Hala przyniosła gramofon i dzieci słuchały dosyć długo najrozmaitsze melodje. Potem Janka zamknęła gramofon i zaproponowała, aby się bawić w farby, na co dzieci przystały chętnie. — O,...
"- Nie jestem dobra!- krzyknęła Felunia,- nie jestem. Nie chcę być dobra. Zerwała się z miejsca i Hania była pewna, że za chwile ucieknie i nie wróci więcej, lecz Felunia uspokoiła się i powtórzyła. ...