Odmieniec recenzja

„Możliwe, że wysyłam odmieńca, żeby nakreślił mapę strachu”.

Philippa Gregory zasłynęła ze swoich powieści historycznych, zwłaszcza tych rozgrywających się w okresie panowania Tudorów. Jak autorka sama zaznacza, nie skończyła z pisaniem fabularyzowanych biografii, a swoją nową serię Zakonu Ciemności pisze dla samej przyjemności pisania. Ze swojej strony dodam, że przyjemność sprawia samo czytanie "Odmieńca".

Luca Vero jest jeszcze młodzieńcem, jednak od wielu lat mieszka w klasztorze. Jest bystrym i utalentowanym chłopcem, co niestety przysparza mu wielu kłopotów, gdyż w kościele nie potrzebują wnikliwych umysłów żądnych odpowiedzi na każde nurtujące je pytania. Zachowanie Luca najpewniej skończyłoby się uznaniem za heretyka i spaleniem na stosie, gdyby nie Inkwizytor, który postanawia wysłać bystrego młodzieńca z misją badania lęków średniowiecznego świata ubiegłym oraz wyjaśniania ich zawiłości.
W między czasie w zamku Lucretili umiera jego Pan, osierocając córkę Izoldę i syna Giorgio. Rozpacz dziewczyny potęguje fakt, że ojciec na łożu śmierci zmienił swoją ostatnią wolę przez co cały spadek odziedziczy Giorgio, a ona zaś ma do wyboru poślubić odrażającego księcia lub spędzić życie w klasztorze.

Przede wszystkim warto zaznaczyć, że mimo opisu wydawcy, w książce nie występują elementy fantastyczne, czy magiczne. "Odmieniec" jest w całości fikcją historyczną, choć wiele elementów w niej zawartych istniało w rzeczywistości. Autorka niesamowicie stworzyła tło historyczne oraz nastroje, jakie towarzyszyły społeczeństwu w roku 1453, czyli dokładnie tym samym, w którym nastąpił upadek Konstantynopola. Philippa Gregory wykazała się ogromną dbałością o szczegóły za co jestem bardzo wdzięczna.

Bohaterowie są postaciami fikcyjnymi, choć im podobni mogli istnieć naprawdę. Luca jest bystry, a wręcz zbyt inteligentny niż pozwala mu na to jego wiek i pochodzenia, co wzbudza ludzką podejrzliwość. Posiada swoje słabości, dzięki którym był dla mnie niezwykle sympatycznym bohaterem. Izolda już w jakimś stopniu mnie irytowała swoją osobowością, czasami naiwną, a czasami zadziorną. Odebrałam jej zachowania, jako nieadekwatne do sytuacji. Ich towarzysze są bardziej barwnymi bohaterami. Iszrak, Freize oraz skryba Piotr są idealnym i barwnym dopełnieniem głównych postaci.

Dużym plusem "Odmieńca" jest jego wielowątkowość. Przeważnie jeden tom serii skupia się w okół rozwiązania jednej zagadki, lecz Philippa Gregory zrezygnowała z tej reguły, dzięki czemu książka jest o wiele ciekawsza, niż można się było spodziewać. Niestety w większości da się przewidzieć ostateczne rozwiązania, choć jedna z nich wciąż mnie męczy. Akcja jest wartka, styl pisarski autorki wręcz rewelacyjny, a całość czyta się błyskawicznie. Lektura zajęła mi jeden dzień, ponieważ nie mogłam się od niej oderwać. Ze swojej strony pozostaje mi jedynie gorąco polecić książkę wszystkim, bo choć skierowana jest do młodzieży to i starszym czytelnikom sprawi wiele przyjemności.