“– Nie ma cze­goś ta­kie­go jak karma – stwier­dzam, wy­ma­wia­jąc każdą sy­la­bę tak, jak­bym chcia­ła zmiaż­dżyć ją w zę­bach. – A je­że­li jest, gówno ją ob­cho­dzą tacy lu­dzie jak ja. Nie­któ­rzy z nas uro­dzi­li się tylko po to, by ich zu­ży­to i wy­rzu­co­no. Nie mo­że­my sobie po­zwo­lić, by po pro­stu pły­nąć z nur­tem życia, po­nie­waż nic na tym świe­cie nie zo­sta­ło stwo­rzo­ne, zbu­do­wa­ne ani urzą­dzo­ne dla na­szej ko­rzy­ści. Je­że­li cze­goś chce­my, mu­si­my roz­py­chać się w życiu łok­cia­mi i za­bie­rać to siłą.”