Janusz Leon Wiśniewski

Bardzo go lubię, chociaż zrobił się strasznie oklepany. Wydaje mi się, że jest to po prostu człowiek inteligentny, wrażliwy i nie jest egoistą. Kobiety, które mają z nim do czynienia, mają szczęście, bo on bardzo zwraca uwagę na ich potrzeby, nie tylko na swoje, jak większość samców. A że do tego jest tak wykształcony, to tylko dobrze o nim świadczy.
Pozdrawiam wszystkie miłośniczki tego autora :)

Januszu Leonie Wiśniewski zgnij. Koszulkę z Takim hasłem chętnie założę. Jego fabularyzowanie jest tak proste jak konstrukcja cepa, tworzenie bestsellerów opiera się głownie na kilku obserwacjach socjologicznych i procesie - kopiuj/wklej. Katastrofalny grafoman, po przeczytaniu "Samotności w sieci" każdy wynosi tylko jedno zdanie "wszechwiedzy" o ananasach i spermie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- skojarzeniem :
W "Lepiej być nie może" Nicholson gra pisarza, napotyka na swoją fankę - recepcjonistkę. Taki dialożek:
Receptionist: How do you write women so well?
Melvin Udall: I think of a man, and I take away reason and accountability.


tłum.
- Skąd pan tak dobrze zna kobiety?
- Myślę o mężczyźnie, a potem odejmuję rozsądek i poczytalność.

J.L. Wiśniewski jest grafomański, ale do bólu skuteczny. Trochę mnie to dziwi, dlaczego większość czytających pań, deklarujących nawet, że poznały się na "gwiazdorstwie" Coehlo i gardzących Danielle Steel, daje się zaplątać w sieć jego (Wiśniewskiego) oklepanych historii i prostych zaklęć.

polecam książkę "czy mężczyźni są światu potrzebni?" Wiśniewskiego szczególnie mężczyznom, nie bądźcie tacy pewni siebie :P

Oj tak, masz rację diabolico, gdybym była mężczyzną, chyba zapadłabym się pod ziemię po przeczytaniu tej książki :)

1) co to pierwszego posta - zupełnie mnie to nie dziwi, że "ścisłowiec" pisze książki o emocjach. naprawdę to żadna sensacja..

2) grafomaństwo? cóż.. lubię czytać pana JLW, ale przyznaję, że to nie jest jakaś wielka literatura.. teraz czytam maile z M. Domagalik. to zupełnie inna forma wypowiedzi niż powieść.. i dobrze;)
pan JLW interesuje mnie głównie jako człowiek, nie pisarz..

Uwielbiam tego Faceta :) "Samotność w sieci" czytałam parokrotnie. Jeden egzemplarz utopiłam w wannie, bo już nie miałam siły dalej czytać :) Nie raz upijałam się czerwonym winem razem z Jakubem. Za każdym razem czytam inaczej, ale lubię i mam parę różnych wydań tej książki.
Przeczytałam wszystkie książki p. Wiśniewskiego i wszystkie stoją na półce i .... lubię Faceta i mam nadzieję, że nigdy nie przestanę :)

też mam sentyment do książek J.L. Wiśniewskiego. Przeczytałam 7... a żadna nie stoi na mej półce, wstyd.
Tajemnico - polecasz Bikini? Tej jeszcze nie czytałam. Warta zakupu? :)

Już na początku wyczułam, że będę mieć problem z J.W, więc S@motność mam w formie e-booka, do którego rzadko zaglądam. Ścisłowiec nigdy nie będzie pisać pięknych słów. Co nie oznacza, że nie będzie budził ciekawości. Chętnie bym przeczytała jego biografię, lecz sama jego twórczość mnie nie pociąga.

@ blackcurrant, tak, zdecydowanie tak :)

Tajemnico - upewniłaś mnie :)

Potania - chyba nie dałaś J.L. W szansy :) Mnie strasznie podobały się "sceny z życia za ścianą", może z nimi spóbujesz jeszcze :)

@ Blackcurrant, mnie akurat wczoraj szwagierka zwróciła "Bikini" i aż nabrałam ochoty na ponowne czytanie :)

Ja również bardzo gorąco polecam "Bikini", niesamowita książka, która dostarczyła mi wielu emocji :).

Zaczęłam od "Samotności w sieci" i opowiadań "Molekuły emocji". W tej pierwszej tkwię, tkwię i tkwię. Początkowo denerwował mnie strasznie styl pisania Wiśniewskiego, ogólnie książka mnie nie porywa, może kiedyś skończę. Opowiadania nie są złe, choć tak naprawdę zapamiętałam i polubiłam 2-3.

a jednak ... jak każdy ma swoich zwolenników i przeciwników.

Czytałam Samotność i oczywiście podobała mi się ...choć nie uważam jej za bestseller.Natomiast czytając Bikini miałam wrażenie,że autor bierze udział w konkursie na najdłuższą książkę świata :( Do połowy książka w miarę ciekawa, w drugiej połowie wieje nudą.Nie mogłam oprzeć się wrażeniu,że jest na siłę wydłużana,szkoda...

Faktycznie szkoda, ja strasznie nie lubię cierpieć przy czytaniu .... wolę rozszalała i obudzone emocje. Z takim właśnie uczuciem czytałam "Samotność w sieci" i "Bikini". Może wynika to z faktu, że nie jestem wymagającym czytelnikiem a może doszukuję się jakiś momentów, które sama przeżyłam i budzą wspomnienia.

P.S. Witaj Krzysiana na Forum, zapraszam do dyskusji w innych tematach :)