Przepraszam za zwłokę.
"10) Siedząc na brzegu wanny tłumaczyłem Edmondsson, że chyba nie jest najzdrowiej w wieku dwudziestu siedmiu, wkrótce dwudziestu dziewięciu lat, spędzać życia z dala od świata, w wannie. Powinienem podjąć ryzyko, mówiłem ze spuszczonym wzrokiem, gładząc emalię wanny, ryzyko zakłócenia spokoju mojego abstrakcyjnego życia, żeby. Nie dokończyłem zdania.
11) Następnego dnia wyszedłem z łazienki."