Powroty do książek

Ja wracam, za każdym razem umiem znaleźć coś, co przeoczyłam lub coś, co przy znajomości reszty książki nieco zmienia mój odbiór i mam z tego wiele radości :)

Ja też wracam najczęściej do Wichrowych wzgórz, Ostatniego wykładu, Ani z zielonego wzgórza, serii czarnych kamieni Anny Bishop, Mistrza i Małgorzaty, małego księcia i wielu innych ;)

To jest tak że jak książka mnie zauroczy, oczaruje swoją magią to d niej wrócę ale za każdym razem doszukam się czegoś na co nie zwróciłam uwagi wcześniej.
Choć przy książkach pani Bishop przeczytałam trylogie następnie wyszły księgi uzupełniające więc przeczytałam jeszcze raz całą trylogie by sobie wszytko przypomnieć i o dziwo dalej mnie ciekawiła, nie nudziła i przeżywałam wszytko jak bym czytała ją pierwszy raz :)

Z reguły czytam tylko raz bo lubię nieznane, niezbadane, nieodkryte, dziewicze i zaskakujące literackie terytoria.
Jedyną książką przeczytaną przeze mnie kilkakrotnie były tomy "Trylogii Husyckiej" (chyba 3-4 razy), "Ostatnie życzenie (3 razy), "Krew Elfów" (5 razy), "Miasteczko dry water" (2 razy), "Wilcze gniazdo" (2 razy). Więcej nie pamiętam...

Ja właśnie przypominam sobie od początku Harry'ego Pottera.

Oczywiście, że przypominam. Są książki, które czytałam i po 6-7 razy. Zazwyczaj ograniczam się i czytam tylko fragmenty (coby mi się książka nie znudziła).

Ja właściwie czytam tylko raz. Za to te książki, które wywarły na mnie duże wrażenie, trafiają na moją półkę. Być może za kilka lat, jak poczuję potrzebę odświeżenia sobie zawartości, przeczytam jeszcze raz.

U mnie się to zdarza ale rzadko, najczęściej wracałam do "Dzikuski" Ireny Zarzyckiej - jest napisana pięknym językiem, i chociaż znam fabułę to i tak wywołuje u mnie zawsze silne emocje :)

co wakacje od 3 klasy podstawówki wszystkie części hP ;)

Mam mnóstwo książek do których chętnie wracam. Ostatnio wróciłam do Jane Austen.

Ja też wracam do ulubionych książek :) Mam też takie swoja tradycje np. co roku w gwiazdkę czytam Opowieść Wigilijną i Ekspres polarny. :)

Zawsze wracam do "Damy kameliowej".
Tak, do niej szczególnie.

Wracam do "Stu lat samotności". To moja największa miłość. Zbieram wydania tej książki na jakie uda mi się natrafić. Mam wszystkie polskie i kilka w innych językach. Kocham i już!

Kiedyś tak - wracałem, dziś już niestety nie. Ale z tym większą przyjemnością odnajduję niegdyś przeczytane tytuły na nakanapie.pl... Tu są takie skarby, że aż mi się wierzyć nie chce.

Są takie książki jak np seria GONE czy powieści Trudi Canavan - tutaj przeżywam ogromne emocje podczas czytania, ale nie wracam już potem do tych książek.
Natomiast książki Zafona, Moccia czy Collins to mogłabym w nieskończoność.
Mam bardzo pozytywne wspomnienia związane z cyklem "Pośredniczka" od Meg Cabot - dawno to było strasznie, ale myślę i czasem zerkam do niej z prawdziwym sentymentem ;)

Teraz właśnie kończę sagę wiedźmińską + 2 tomy opowiadań - po raz 4 czytam w całości.

'Imię Róży' Umberta Eco - tę książkę można czytać po wielokroć, a za każdym razem znajdzie się coś nowego.

Najczęściej wracam do Harry' ego Pottera, czytałam całą serię kilka lub nawet kilkanaście razy.
A poza tym- Mistrz i Małgorzata, Trzynasta Opowieść, Cień Wiatru, Wichrowe Wzgórza, Lesio, Hormon nieszczęścia, Jeżycjada M. Musierowicz...

Mój tata, na przykład, przeczytał całą trylogię Sienkiewicza trzy razy! :) A mi, po części, jest chyba szkoda czasu, na książki, które już przeczytałam. Jest jeszcze tyle pozycji, które na mnie czekają... :)

Nie będę oryginalna i powiem, że najwięcej razy wracałam chyba do Harry'ego Pottera. Moja ukochana seria, w której każdorazowo przeżywałam ze zdwojoną siłą te same emocje, odnajdując także coś nowego.
Ha, i jeszcze "Pchła Szachrajka". Gdzieś/kiedyś już mówiłam - do tego potrafiłam powracać ciągle, nigdy nie miałam końca. Niestety mój egzemplarz gdzieś się zagubił, od tego czasu nie miałam do czynienia z małą pchełką... A szkoda!

Wracam, ale coraz rzadziej. W dzieciństwie czytałam w kółko to samo czyli Musierowicz (do teraz), ''Tajemniczy ogród'', ''Mała księżniczka'', ''Harry Potter'', ''Szkoła przy cmentarzu'', ''Widmo z Głogowego Wzgórza'' Edwarda Fentona.. To było jak powrót do domu, te książki niesamowicie ukształtowały moją wyobrażnie.Nadal wracam do książek Karla Shukera oraz świetnej ,,Największe romanse wszechczasów'' Megan Gressor i Kerry Cook. ,,Ciemnia'' Mastertona to jak dotąd jedyny horror przeczytany 2 razy. Pewnie jeszcze się uskłada:-)

Kasiasnoopy, no właśnie!;-)
U mnie świąteczna tradycja to ,,Noelka'' Musierowicz;-)

Ja po dzieścia razy wracałam kiedyś do Harry'ego Pottera, ale to było daaawno ;)
Obecnie czy wracam? Czasami, jeśli ksiąza naprawdę mnie wciągnęła, ale na pewno nie w takim stopniu jak kiedyś.