"Widma to odciski palców duszy"

W moim dotychczasowym życiu nie było raczej książki, której bym się bała, a bynajmniej sobie nie przypominam żeby takowa była ;)
Rzadko, która książka wywiera na mnie dużo emocji . Po prostu większość scen np.wzruszających nie powoduje u mnie wzruszenia choć inni beczą jak bobry przy tym. Tak więc niestety książki a bynajmniej większość nie działa na mnie emocjonalnie ;)
Pozdrawiam

Książką, która nie tyle mnie przestraszyła ale spowodowała tzw. "ciary" i wywarła na u mnie wrażenie niepokoju i grozy był "Cmętarz zwierząt" King'a. Jest to moim zdaniem najlepsza książka autora i jedyna godna uwagi w całej jego twórczości, którą niestety miałem nieprzyjemność "strawić" prawie w całości. Masterton wywołał u mnie jedynie wstręt i obrzydzenie oraz wrażenie totalnego zidiocenia autora.
Jeśli chodzi o miniatury literackie to znowu podam przykład pana Kinga i jego dwa opowiadania ze zbioru "Wszystko jest względne": "Człowiek w czarnym garniturze" oraz "Prosektorium numer (jakieśtam)". Mistrzowskie dawkowanie napięcia, klimat i samo sedno opowieści. A nie bzdetne tysiącstronicowe bajdurzenia o niczym w stylu Dark Tower.

i tyle!
Pozdrawiam.

Książki Koontza. Dokładniej, pierwsza, którą przeczytałem: Opiekunowie. Inne trochę mniej, ale to jedyny pisarz, który sprawia, że przechodzą mi ciarki po plecach. Może dlatego, że czytałem go gdy byłem dużo młodszy i piękniejszy ;)
Do tego dorzucam: Bastion, Stephena Kinga.