7 kręgów i praprzyczyna

Tomasz „Vetis” Rolko ― roczniki 83, z zamiłowania człowiek piszący, student turystyki i kulturoznawstwa. Założyciel grupy poetyckiej „Black Angel”, założyciel internetowego kabaretu „Towarzystwo Przyjaźni Denaturatu” (2005-2006), założyciel „Axis Art Project” projektu łączącego poezję z malarstwem, rysunkiem, fotografią, założyciel „Multimedia Art of Hypnosis” projektu wydającego multimedialne-artystyczne CD. Redaktor alternatywnego pisma „SCiana WsChodnia”, redaktor naczelny internetowego magazynu kulturalnego „Vers Libre”(2006-2007), redaktor międzynaro-dowego pisma studenckiego „Kalejdoskop” (2006-2007), członek internetowego klubu literackiego „Rubikon”. Debiut to wydany nakładem własnym tomik „Iskra kłamstw, iskra prawd” (styczeń 2006), wydał również tomik „Zjednoczone lekcje życia” (wrzesień 2007) a także wydanie grupy poetyckiej Black Angel z wieczorku „Po prostu kochać” (wrzesień 2007).Wydał również 3 e-tomiki. Publikacje w: magazynie „Trafrii”, „Nowej Kulturze”, „Relaz” ,w serwisie „Knowacz” i „Poemaart” oraz „Arkuszach Literackich ― Stowarzyszenia Twórców Wszelakich”. Wyróżniony w konkursie Chichot Chimery magazynu kulturalnego „Kozirynek”.
„7 kręgów i praprzyczyna” ma na celu umiejscowienie człowieka w świecie. Tomasz Rolko podjął temat bardzo trudny. Przedstawia elementy biblijne, przywołuje obraz Boga, korzystając z filozoficznego odpowiednika: Bóg-Absolut. Pokazuje przede wszystkim człowieka, który jest częścią stworzonej materii, ale pokazuje coś jeszcze. Istotę, która tkwiąc pomiędzy dobrem a złem, musi się zmagać, jej wewnętrzną walkę. Wszystko to po to, aby na koniec powiedzieć:w społecznym zamęcie prześladowań norm, rodzi się człowiek wolności pozbawiony, w sercu ma miłość, ale ona przegrywa z nienawiścią, z odrażającym grzechem martwych punktów.
Czy Autor chce grać przemyśleniami czytelnika? Właściwie nie wprowadza mylnych skojarzeń, nie narzuca innego sposobu myślenia, jednak umiejętnie prowadzi człowieka torem przez siebie obranym. Jest scenarzystą rozwoju myśli odbiorcy. I co więcej, pewnie zapisuje kolejne akty, wiedząc, że czytelnik pójdzie dalej wytyczonym przez niego torem. Decydując się na czytanie tego zbioru, należy być gotowym na to, że nie będzie się miało możliwości wycofania. Czy to niebezpieczne? Raczej warte ryzyka.
Jeszcze jedna rzecz jest intrygująca. Tomasz łączy poezję z prozą, przez co poszerza sobie pole manewru. I ten zabieg jest dużym atutem tego zbioru. Autor bowiem mógł rozwinąć skrzydła i przedstawić temat bardziej dosadnie.