Opinia na temat książki Jesień

Ta książka przyszła do mnie w śmiesznym momencie życia. Uświadomiłam sobie, że ja też kiedyś będę objaśniać świat małemu cudaczkowi, który wyjdzie z mojego wnętrza. To jest przedziwnie piękne. I 𝘑𝘦𝘴𝘪𝘦𝘯́ też trochę taka jest.

W 𝘑𝘦𝘴𝘪𝘦𝘯𝘪 autor zebrał listy do córki, która dopiero ma się urodzić. Kolejne rozdziały dotyczą różnych słów. I zazwyczaj z każdym z tych słów wiąże się jakaś historia (w rozumieniu ogólnym, społecznym) czy anegdota z życia pisarza i jego rodziny. Nie mam pojęcia, na ile dobór pojęć był przypadkowy (tak samo jak ich kolejność), bo szczerze mówiąc, tworzy to dla mnie trochę chaotyczną całość. Jednak wybór słowa "Oczy" na koniec i puenta tego rozdziału każe wybaczyć sobie cały ten bałagan.

Czy ja w ogóle muszę wspominać o oprawie graficznej? Okładka i tytuł - pierwsze elementy, które mnie do tej książki przyciągnęły, a treść i tematyka rozkazały mi przy niej zostać. Większość zawartych w środku ilustracji (autorstwa Vanessy Baird) perfekcyjnie oddaje skandynawski, chłodny klimat, a ja mam do niego niesamowitą słabość (Norwegia!!! 💔).

W niektórych przemyśleniach znajdowałam siebie całkowicie, w innych trochę mniej (lub wcale), ale dzieło jako całokształt jest szalenie unikatowe. To świetna kopalnia życiowych cytatów, rezonujących z człowiekiem w różnych momentach i doświadczeniach. Na ten moment nie wiem, czy sięgnę po wszystkie pory roku, ale jedną z pozostałych kiedyś na pewno przeczytam, chociażby z prostej ciekawości.