Opinia na temat książki Nocny tygrys

O ile "Narzeczona ducha" przepełniona magią, odnosząca się przede wszystkim do zaświatów i zgrabnym wykreowaniem świata żywych, umarłych oraz wędrówkami dusz trafiła w moje literackie podniebienie, tak przy "Nocnym tygrysie" czułam się pozbawiona jakiegoś zasadniczego elementu dopełniającego fabułę oraz drobiazgów w treści, które zauroczyłyby mnie podobnie, jak podczas czytania pierwszej powieści Choo Yangsze. Mimo że tym razem Autorka również odnosi się do bogactwa legend i lokalnego kolorytu Malezji.
Znajdujemy się w latach trzydziestych XX wieku, na planie pierwszym plasuje się duchowość, wiara w legendy i mądrości Konfucjusza. Można przyjąć, że elementem łączącym bohaterów są cnoty, jakimi winni kierować się ludzie wedle konfucjańskich prawideł. Pięć cnot, jak pięć palców stanowi jedność. Tak samo w powieści Yangsze pięciu bohaterów o imionach sygnalizujących daną cnotę są powiązani, choć oni o tym przypadku nie mają pojęcia. Ten motyw pozwala na tworzenie kilku odrębnych historii w przyszłości splatających się w jedno, stąd już blisko do harmonijnego konstruowania świata, budowania odmiennych charakterów, przeplatania losów, a w konsekwencji wypełnienia przeznaczenia. Kwintesencja Dalekiego Wschodu. I zazwyczaj mogę o tym czytać do znudzenia, jednak tym razem noc okazała się bezgwiezdna, a tygrys pozbawiony pasków. Innymi słowy: zabrakło magii.