Opinia na temat książki Aleja cichych szeptów
Przeczytane
Niesamowicie poetycka i wzruszająca książka. Styl autorki można pokochać od pierwszych stron gdyż przyozdobiony jest ciepłymi i barwnymi porównaniami.
,,Dopiero gdy napotkałem jej spojrzenie, wspomnienie, niczym piórko puchu, sfrunęło, z nagle otwartej, szuflady niepamięci. Minęło prawie dwadzieścia lat, od kiedy widzieliśmy się po raz ostatni".
Cała książka przepełniona jest niesamowitą nostalgią. Przez tekst się płynie, niczym niepowstrzymana rzeka, która porywa nas wraz z jej nurtem. Tutaj ból ma swój kolor, a wspomnienia, schowane głęboko w pudełku, nagle z niego ulatują, przywołując dość przykrą przeszłość. Bohaterowie żyją z dnia na dzień nie potrafiąc wyrzucić z głowy złych myśli. Takich, które przynoszą im smutek i żal. Gdzieś tam w głowach tli się iskierka wyrzutu sumienia, że nie zdążyli...
Dla mnie piękna i spokojna powieść, która ukazuje nam rzeczy na które nie mamy wpływu. Niewątpliwie czas tutaj przemija, co widać po opisach bohaterów. Spotyka ich wiele krzywd i wyrzeczeń, a mimo to prą na przód nie poddając się. Akceptują swoje tu i teraz przyjmując wszystkie problemy w zdumiewającym spokoju. Oczywiście zdarzają się tu małe ataki paniki, czy też onieśmielenia daną sytuacją bądź osobą. Momentami i wy będziecie zaskoczeni, gdyż postacie nie podążają tutaj naszym tokiem myślenia. Widać, że cokolwiek by się nie stało, to są ich wybory i ich izolacja. Tylko czasami powierzą nam własne głęboko skrywane sekrety.
Nie ukrywam, że książka dostarczyła mi bardzo dużo wzruszeń i nostalgicznych myśli nad własnym życiem. Zachwycałam się tutaj opisami przyrody, gdyż były piękne i takie prawdziwe. Bohaterowie to osoby z krwi i kości, którzy mimo krzywd i upadków, potrafili się z nich podnieść. Pomiędzy nieukrywanym smutkiem, znajdziecie tu też sytuacje, które sprawią, że na waszej twarzy zagoszczą rumieńce. Sama byłam czasami speszona, jakbym podglądała ich w intymnych sytuacjach z ukrycia. Ja bym ją określiła jako poetycką powieść z nutką klasy i nostalgii. Opowieść, która skradnie niejedno serce:-)
,,Dopiero gdy napotkałem jej spojrzenie, wspomnienie, niczym piórko puchu, sfrunęło, z nagle otwartej, szuflady niepamięci. Minęło prawie dwadzieścia lat, od kiedy widzieliśmy się po raz ostatni".
Cała książka przepełniona jest niesamowitą nostalgią. Przez tekst się płynie, niczym niepowstrzymana rzeka, która porywa nas wraz z jej nurtem. Tutaj ból ma swój kolor, a wspomnienia, schowane głęboko w pudełku, nagle z niego ulatują, przywołując dość przykrą przeszłość. Bohaterowie żyją z dnia na dzień nie potrafiąc wyrzucić z głowy złych myśli. Takich, które przynoszą im smutek i żal. Gdzieś tam w głowach tli się iskierka wyrzutu sumienia, że nie zdążyli...
Dla mnie piękna i spokojna powieść, która ukazuje nam rzeczy na które nie mamy wpływu. Niewątpliwie czas tutaj przemija, co widać po opisach bohaterów. Spotyka ich wiele krzywd i wyrzeczeń, a mimo to prą na przód nie poddając się. Akceptują swoje tu i teraz przyjmując wszystkie problemy w zdumiewającym spokoju. Oczywiście zdarzają się tu małe ataki paniki, czy też onieśmielenia daną sytuacją bądź osobą. Momentami i wy będziecie zaskoczeni, gdyż postacie nie podążają tutaj naszym tokiem myślenia. Widać, że cokolwiek by się nie stało, to są ich wybory i ich izolacja. Tylko czasami powierzą nam własne głęboko skrywane sekrety.
Nie ukrywam, że książka dostarczyła mi bardzo dużo wzruszeń i nostalgicznych myśli nad własnym życiem. Zachwycałam się tutaj opisami przyrody, gdyż były piękne i takie prawdziwe. Bohaterowie to osoby z krwi i kości, którzy mimo krzywd i upadków, potrafili się z nich podnieść. Pomiędzy nieukrywanym smutkiem, znajdziecie tu też sytuacje, które sprawią, że na waszej twarzy zagoszczą rumieńce. Sama byłam czasami speszona, jakbym podglądała ich w intymnych sytuacjach z ukrycia. Ja bym ją określiła jako poetycką powieść z nutką klasy i nostalgii. Opowieść, która skradnie niejedno serce:-)
Ocena:
Data przeczytania: 2021-06-29
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/66507d2fc90bb3e83fc713408475c561/n/aleja-cichych-szeptow)
Aleja cichych szeptów
Izabella Agaczewska
9/10
Aleja Cichych Szeptów to powieść obyczajowa, której bohaterowie muszą zmierzyć się z najbardziej nieprzewidywalną loterią - własnym losem. Życie dyktuje im twarde warunki, ale i pozytywnie zaskakuje ...
Komentarze
Pozostałe opinie
Dziś chciałbym Was zachęcić do lektury książki, która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Tak, w Lanckoronie jest naprawdę Aleja Cichych Szeptów, sprawdzenie tej informacji na mapie to było pierwsze, c...
Przekonajcie się sami... Anioły naprawdę istnieją! Aby napisać ten tekst, potrzebowałam zebrać myśli, a i tak nie wiem, czy uda mi się przekazać emocje po przeczytaniu wyjątkowej powieści. Już na ...
