Córka kapitana okrętu

Przypomniałam sobie o tej książce niedawno i postanowiłam dodać do przeczytanych, chociaż niewiele z niej pamiętam, ponieważ przeczytałam ją w wieku 11 lub 12 lat. Fabuła mi się zatarła, ale pamiętam, że szalenie mi się podobała ta książka i opisy, tak mi się zdaje, sycylijskiego wybrzeża. Jedyna rzecz jaka utkwiła mi w pamięci, i jestem pewna, że to musi pochodzić z tej powieści, to opis sadów owocowych i winnic, które do dziś kojarzą mi się właśnie z terenami śródziemnomorskimi. Polecam młodym czytelniczkom, chociaż w dobie wampirów, wilkołaków oraz Igrzysk Śmierci opowieść Szczepańskiej może wydać się nieatrakcyjna.

Jedna z moich ukochanych książek dzieciństwa. Ma dla mnie smak wakacji i zapach morza. Przeczytałam ją ładnych kilka razy, zawsze wypożyczając w tej samej, wakacyjnej bibliotece. Polecam, oczywiście nastolatkom. Dla dorosłych to już może być tylko nostalgiczny powrót do wspomnień:)

Pamiętam ją z dzieciństwa, lubiłam do niej wracać. Przewrotna, sympatyczna historia.

Ciekawa. Lekko się czyta. niesamowite opisy przyrody.