Opinia na temat książki Czerwone gardło

Czytałam i lubię późniejsze części cyklu, od nich zresztą zaczynałam i dzięki nim uważam serię z pijaczyną Harrym Hole za wybitną. Teraz nadrabiając zaległości, wróciłam do początków serii. I co? I pstro! Były zadatki na kryminalne arcydzieło, a wyszło tylko bardzo dobrze. Za dużo tu wszystkiego. Wątków, postaci i zagmatwania.
Ale doceniam poruszoną tematykę, nazistów, neonazistów, całą warstwę historyczną związaną z udziałem Norwegii w II wojnie (ze wstydem przyznaję, że nie wiedziałam), a także mistrzowsko opisane oblężenie Leningradu z pozycji nazistowskich okopów i przebywających w nich norweskich chłopaków z Armii Norwegia, będącej częścią niemieckiego wojska.
Początkowo trochę się nudziłam i wszystko mi się myliło, ale gdzieś tak od połowy poleciałam już techniką łańcuszkową. Koniec rozdziału? To zajrzę jeszcze tylko na początek kolejnego. Znowu koniec? No to tylko początek następnego. I nagle… koniec książki. Szkoda jednak, że Harry tylko do pewnego momentu rozwikłał zagadkę, a ostateczne rozwiązanie mu ofiarowano, bo tak chciał sprawca. Przecież jest wybitnym detektywem. Panie Autorze, on sam dałby radę.