Homo viator - topos człowieka w drodze, w podróży, w wędrówce pełnej przygód, a także pielgrzyma i emigranta. Od zawsze stawał się źródłem inspiracji dla mistrzów wielu dziedzin twórczości literackiej i artystycznej - plastycznej i muzycznej, tak w kręgu cywilizacji śródziemnomorskiej, jak i poza Europą. Sama podróż, posiadająca wiele definicji, to bez wątpienia jeden z najbardziej autentycznych i realnych wyznaczników ludzkiego życia - przy tym rola podróży w ludzkim życiu stale wzrasta.
Podróżowanie jest nam coraz bardziej potrzebne, podróżujemy coraz więcej, coraz dalej, coraz różnorodniej, coraz bardziej wyrafinowanie i coraz bardziej sprawnie. Bycie w podróży to może najpowszechniejszy fakt naszego istnienia, fakt tak znamienny, symptomatyczny i istotny, że nietrudno ująć go jako wręcz symboliczny wyraz naszej natury czy metafizycznej kondycji.
Na treść oddanej do rąk czytelnika publikacji Człowiek w podróży składają się trzy rozdziały: I. Antropologia podróży, II. Podróże ludzi sztuki, nauki i polityki, III. Motywy, rodzaje i funkcje podróży. Autorzy prezentują w swoich opracowaniach podróż i wędrówkę - a przez nie turystykę - w kategoriach przemian kulturowych i cywilizacyjnych, antropologiczno-filozoficznych, teologicznych, socjologicznych oraz osobistego zapisu i doświadczenia. Podróż i wędrówka w prezentowanych tekstach jawią się jako dwie strategie ludzkiego egzystowania (teologiczna i filozoficzna) oraz dwa alternatywne projekty turystyki.
Podróżowanie jest nam coraz bardziej potrzebne, podróżujemy coraz więcej, coraz dalej, coraz różnorodniej, coraz bardziej wyrafinowanie i coraz bardziej sprawnie. Bycie w podróży to może najpowszechniejszy fakt naszego istnienia, fakt tak znamienny, symptomatyczny i istotny, że nietrudno ująć go jako wręcz symboliczny wyraz naszej natury czy metafizycznej kondycji.
Na treść oddanej do rąk czytelnika publikacji Człowiek w podróży składają się trzy rozdziały: I. Antropologia podróży, II. Podróże ludzi sztuki, nauki i polityki, III. Motywy, rodzaje i funkcje podróży. Autorzy prezentują w swoich opracowaniach podróż i wędrówkę - a przez nie turystykę - w kategoriach przemian kulturowych i cywilizacyjnych, antropologiczno-filozoficznych, teologicznych, socjologicznych oraz osobistego zapisu i doświadczenia. Podróż i wędrówka w prezentowanych tekstach jawią się jako dwie strategie ludzkiego egzystowania (teologiczna i filozoficzna) oraz dwa alternatywne projekty turystyki.