Deutsch-polnische kontrastive Untersuchungen im Bereich der juristischen Fachsprache

Praca poświęcona jest analizie kontrastowej języka prawa w tekstach niemieckich i polskich ustaw. Podjęto w niej próbę ustalenia czy użycie języka w tych tekstach podlega ograniczeniu w odniesieniu do form kategorii gramatycznych czasownika tzn. kategorii osoby, liczby, czasu, strony i trybu w języku niemieckim oraz kategorii, osoby, czasu, strony oraz aspektu w języku polskim. Dla porównania wyników badań uzyskanych w próbie losowej przeprowadzonej na dowolnie wybranych tekstach ustaw niemieckich i polskich posłużono się wynikami badań przeprowadzonych w dowolnie wybranych prasowych tekstach reklamowych oraz tekstach wierszy współczesnych autorów niemieckich i polskich. W części teoretycznej pracy przedstawione zostały m .in. takie zagadnienia jak stan badań nad językiem prawa, funkcje języka, definicja języka specjalistycznego prawa. Część ta zawiera także opis niemieckich i polskich kategorii gramatycznych czasownika wraz z podanymi przykładami ich zastosowania. W dalszej części pracy scharakteryzowano statystyczną metodę badania zebranego w aneksie materiału. W badaniu statystycznym posłużono się próbą losową oraz trzema charakterystykami statystycznymi - wartością średnią, wartością zmienności oraz rozkładem zmiennych. Wyniki statystyczne uzyskane z analizy materiału językowego ujęto w tabelach oraz zobrazowano na wykresach. Wyniki analizy pokazały, że użycie niemieckiego i polskiego języka fachowego prawa w tekstach ustaw charakteryzuje się wyborem określonych form kategorii gramatycznych czasownika. We wszystkich analizowanych tekstach użyta została trzecia osoba, zarysowała sie dominacja użycia liczby pojedynczej, czasu teraźniejszego, strony czynnej trybu orzekającego, a w tekstach polskich aspektu niedokonanego. Innych wyników dostarczyła analiza kategorii gramatycznych czasownika w niemieckich i polskich prasowych tekstach reklamowych oraz w tekstach wierszy.