Opinia na temat książki Do zakochania jeden urok

W ramach ostatnio rozwiniętego fisia na temat książek o magii złapałam się za tę lekturę. I muszę powiedzieć, że podobała mi się. Młoda szkocka czarownica ze starego klanu czarownic, która unika stosowania magii ze względu na traumę z dzieciństwa okazała się sympatyczną i realistyczną bohaterką. Jej nieporadność w życiu uczuciowym, niemagiczna przyjaciółka, zawód bibliotekarki o którym swego czasu marzyłam - wprowadziły mnie łagodnie w historię mocno zapętloną. Margo wychowywana była przez babcię i ciotki, które ciągle liczą na uaktywnienie się jej magii, a ona cały czas stara się ją tłumić i udawać, że jest zwykłym człowiekiem, ale pewnego wieczoru spędzanego z przyjaciółką dla żartu udaje, że rzuca czar, by pojawił się mężczyzna dla niej idealny.... Cały czas jest zdania, że to tylko wygłupy, aż do chwili, kiedy jej kuzynka wprowadza na obiad do babci mężczyznę, o którym mówiła. Jest to bardzo wyraźne zawiązanie akcji, która po tym wydarzeniu zaczyna się toczyć coraz szybciej. Dowiadujemy się, że dom sąsiadujący z domem babci, który kupił wymarzony Theo, jest przeklęty, że kuzynka Willow ma do Margo wiele pretensji, że randka z przystojnym weterynarzem nie udaje się z wielu względów, a ze wspomnień bohaterki coraz wyraźniej wyłania się, że jej matka zrobiła coś, czego nie powinna.
W pewnym momencie uznałam, że autorka mi podpadła, bo krzywdy doznał Chandler, kot Margo, a takich rzeczy nie akceptuję w literaturze, ale okazało się, że w finale udało jej się tak zaplątać akcję, że pretensja okazała się nieaktualna. Z pewnością przeczytam drugi tom.