Dom pod kogutami

Czym jest dla Was „dom”? Dom to ludzie? Miejsce? Korzenie?

Dziś przychodzę do Was z książką „Dom pod Kogutami”. Victoria Belim ukazuje nam ukraińską historię rodzinną… bardzo osobistą historię. „Mój portret Ukrainy jest osobisty, pokazuje drogę, jaką przebyłam przy odkrywaniu własnej historii pośród wzburzonych fal ukraińskich dziejów. Równocześnie książka przedstawia skomplikowaną naturę ukraińskiej tożsamości i trudną relację kraju z radziecką przeszłością”. To niesamowita podróż nie tylko po Ukrainie, nie tylko w przeszłość, ale również w głąb siebie. Ten reportaż kieruje nas na drogę ku odkrywaniu własnych korzeni, fundamentów własnego ja oraz filarów człowieczeństwa.

To wejście do domu pod kogutami… domu, który cała rodzina zawsze omijała. Dlaczego?

„Dom pod Kogutami nie wyglądał przerażająco. Symbolika feniksa – stworzenia, które spala się, a potem odradza, była ironicznie stosowana dla organizacji w czasach radzieckich zajmujących Dom pod Kogutami. Na początku była nazywana Komisją Nadzwyczajną (Czeka), potem Państwowym Zarządem Politycznym (GPU), później Ludowym Komisariatem Spraw Wewnętrznych (…NKWD), który ostatecznie przekształcił się w Komitet Bezpieczeństwa Państwowego (…KGB). Jakkolwiek nazwać, tajna policja.”

Poszukiwania zaginionego w tajemniczych okolicznościach Nikodima rodzą liczne pytania, a gniewna reakcja rodziny podsyca ciekawość, lęk i potrzebę odkrycia praw...

Victoria urodziła się w radzieckiej Ukrainie, ale młodość spędziła w Stanach, a następnie w Brukseli. Kobieta postanawia poznać historię swoich bliskich i w związku z tym jedzie do Ukrainy, aby mimo panującej tam wojny, móc dowiedzieć się więcej o swoim pradziadku Serhiju. Victoria przy okazji odkrywa więcej, niż by chciała — własną tożsamość i cząstkę swojego serca, które mimo emigracji, zawsze biło w Ukrainie.

“Dom pod kogutami” to w malowniczy sposób fabularyzowana autobiografia. Ta książka jest tak bardzo potrzebna, zwłaszcza teraz, abyśmy mogli dowiedzieć się nieco więcej o naszych wschodnich sąsiadach, za którymi stoi trudna historia, ale i piękne tradycje, które są tak mocno zakorzenione w mentalności i kulturze Ukraińców. Victoria Belim nakreśliła nie tylko sielski obraz kraju, ale na przykładzie swojego wujka Władimira, który będąc na emigracji, uważa, że upadek Związku Radzieckiego był porażką, pokazuje kontrasty panujące w poglądach społeczeństwa.

To jednocześnie po trosze polityczna, a po trosze historyczna powieść, w której determinacja bohaterki w odkryciu swoich korzeni, rodzinnych tajemnic i ducha Ukrainy jest wzruszająca i zasługuje na uznanie. Kiedy Victoria decyduje się na zgłębienie rodzinnych historii, jest już po wydarzeniach na Majdanie, a wojna, która niedługo po tym wybuchła nie napawa optymizmem. W powietrzu wyczuwalny jest strach, ale i nadzieja, że wszystko, co złe szybko się skończy, a Ukrai...