Opinia na temat książki Dom pogrzebowy Cottona
Osobliwa, dziwna książka jaką ostatnio przeczytałam/em to? 🤔
W moim rankingu bardzo wysoko w tej dziedzinie uplasowana się książka DOM POGRZEBOWY COTTONA.
Sam tytuł wzbudził już moją ciekawość, w końcu nie jest to miejsce, w którym ludzie lubią przebywać, bo kojarzy nam się ze stratą… ale tytuł to tylko namiastka kuriozalności tej powieści.
Magnolia po śmierci babki musi w końcu na poważnie zająć się swoim życiem, musi za coś żyć i decyduje się na bardzo specyficzną pracę, zostaje bowiem „modelką” w domu pogrzebowym… to już pierwszy znak, że dziewczyna jest specyficzna. Swoje role jakimi są udawanie zmarłych i pocieszanie rodzin traktuje jako praktykę… zawodową… creepy jeszcze bardziej. Jej zachowania można tłumaczyć trudnym dzieciństwem, tym, że jej kontakt z matką w zasadzie nie istniał i tym z czym mierzy się teraz… Do tego wszystkiego on, Cotton, co to był za koleś, dziwadło, ale to w sumie jak każdy w tej powieści. A dodanego czuć tu na każdej stronie zapach, którego chyba nikt nie lubi, zapach fałszu, śmierci, zła i bezsilności. Fani kryminałów powiedzą, że nie prawdę, ja lubię, ale ta woń jest bardzo specyficzna, jakby lekko zgniła, zleżała…
Było mrocznie, magicznie, ale ta magia była jakby zabrudzona, poszarzona, głucha i szerząca lekki postrach…
Wątek wnuczki i babci, ich rozmów, rozważań trafił do mnie najmocniej… bo sama chciałabym pogadać ze swoją babcią, która też już jest w zaświatach.
Czytając tę książkę miałam w głowie tylko myśli: „ rany, gdzie ja trafiłam?! Dziwność jest fajna, ale chyba to dla mnie zbyt wiele… ”
Z pewnością jest to książka obok, której nie można przejść obojętnie. Zostaniesz albo jej fanem, albo stwierdzisz, że za dużo w niej wariactwa. I mimo tego, że nie stanie się moim ulubieńcem, z pewnością, to na długo zostanie w mojej pamięci, dzięki klimatowi, dusznej atmosferze i dziwności (to jest najlepsze określenie tej książki, które można powtarzać bez końca).
W moim rankingu bardzo wysoko w tej dziedzinie uplasowana się książka DOM POGRZEBOWY COTTONA.
Sam tytuł wzbudził już moją ciekawość, w końcu nie jest to miejsce, w którym ludzie lubią przebywać, bo kojarzy nam się ze stratą… ale tytuł to tylko namiastka kuriozalności tej powieści.
Magnolia po śmierci babki musi w końcu na poważnie zająć się swoim życiem, musi za coś żyć i decyduje się na bardzo specyficzną pracę, zostaje bowiem „modelką” w domu pogrzebowym… to już pierwszy znak, że dziewczyna jest specyficzna. Swoje role jakimi są udawanie zmarłych i pocieszanie rodzin traktuje jako praktykę… zawodową… creepy jeszcze bardziej. Jej zachowania można tłumaczyć trudnym dzieciństwem, tym, że jej kontakt z matką w zasadzie nie istniał i tym z czym mierzy się teraz… Do tego wszystkiego on, Cotton, co to był za koleś, dziwadło, ale to w sumie jak każdy w tej powieści. A dodanego czuć tu na każdej stronie zapach, którego chyba nikt nie lubi, zapach fałszu, śmierci, zła i bezsilności. Fani kryminałów powiedzą, że nie prawdę, ja lubię, ale ta woń jest bardzo specyficzna, jakby lekko zgniła, zleżała…
Było mrocznie, magicznie, ale ta magia była jakby zabrudzona, poszarzona, głucha i szerząca lekki postrach…
Wątek wnuczki i babci, ich rozmów, rozważań trafił do mnie najmocniej… bo sama chciałabym pogadać ze swoją babcią, która też już jest w zaświatach.
Czytając tę książkę miałam w głowie tylko myśli: „ rany, gdzie ja trafiłam?! Dziwność jest fajna, ale chyba to dla mnie zbyt wiele… ”
Z pewnością jest to książka obok, której nie można przejść obojętnie. Zostaniesz albo jej fanem, albo stwierdzisz, że za dużo w niej wariactwa. I mimo tego, że nie stanie się moim ulubieńcem, z pewnością, to na długo zostanie w mojej pamięci, dzięki klimatowi, dusznej atmosferze i dziwności (to jest najlepsze określenie tej książki, które można powtarzać bez końca).
Ocena:
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/44c770bd40ca718ed15ee2630ab30dfb/n/dom-pogrzebowy-cottona)
Dom pogrzebowy Cottona
Monica Brashears
6.4/10
„Dom pogrzebowy Cottona” został wybrany przez National Public Radio (NPR) jako najlepsza książka 2023 roku. Jest to niekonwencjonalna baśń, której akcja rozgrywa się w zakładzie pogrzebowym. Rozdzier...
Komentarze
Pozostałe opinie
Wraz z jesienią wchodzę w klimaty bardziej mroczne, mocniejsze, klimatyczne, bo z tym kojarzy mi się ta pora roku. Gnijące liście, szybko zapadający zmrok, przeszywające zimno, ranki opatulone mgłą, ...
„Dom pogrzebowy Cottona” to debiutancka powieść Moniki Brashears. Jest to niekonwencjonalna baśń, łącząca elementy grozy, erotyki i humoru, której akcja rozgrywa się w dużej mierze w zakładzie pogrze...
