Badania nad dziejami Zakonu Kaznodziejskiego są prowadzone od wielu lat i mają już bogatą historię. Jak dotąd uwagę badaczy przyciągały głównie większe konwenty tego zgromadzenia, po których zachowała się stosunkowo duża ilość materiałów źródłowych i które odcisnęły wyraźnie piętno na funkcjonowaniu ważnych ośrodków miejskich w Polsce. Mniejsze domy dominikańskie, zwłaszcza te działające w mniej znaczących miastach, po dziś dzień pozostają na marginesie zainteresowań historyków. Jednym z nich jest sochaczewski klasztor tego zgromadzenia, którego patronem był św. Mikołaj. Dziś, na skutek przeprowadzonej w XIX wieku kasaty oraz późniejszych zniszczeń wojennych, nie pozostał po nim żaden ślad, a upływający czas zatarł w pamięci mieszkańców wspomnienia o działających w Sochaczewie zakonnikach. Niniejsza książka jest próba zrekonstruowania przeszłości tego klasztoru oraz jego miejsca w społeczności miasta i całej ziemi sochaczewskiej. (ze Wstępu)