Dyskretny urok Śląska

"Rohov. Gmina na Śląsku Opawskim, 634 mieszkańców."

Dobrze, że taka pozycja jest. Kraj Hulczyński to specyficzne miejsce na ziemi a jego historia - trochę przemilczana. Trochę jak nasze Mazury: ludzie mówili po morawsku, a czuli się Niemcami. Lektura pozostawia jednak niedosyt. Autorka zaczyna od stworzenia świata, próbuje konfabulować o czasach, z których nie pozostały żadne dokumenty lub zachowały się jedynie krótkie wzmianki w kronikach. Cytuje za to całe ustępy z socjalistycznej Kroniki gminy Rohov, która podaje wiadomości od Sasa do lasa. Nie wiadomo, na przykład, dlaczego akurat z początku lat 60-tych: może dlatego, że Czechosłowacja wygrywała wtedy w hokeja? W gruncie rzeczy to historia jednej wsi, jaką przy odrobinie wyobraźni mógłby pewnie dla każdej innej skompilować z książek i internetu dowolny mieszkaniec dowolnej miejscowości - w 100 egzemplarzach, dla sąsiadów. Najciekawsze są noty biograficzne o ludziach z Rohova (ks. Cyprian Lelek, Jan Bochenek, Karl Max i Mechtilde Lichnovscy) i niektóre nowele - fabularyzowane, ale wyraźnie na podstawie autentycznych wydarzeń ("Oddalona") lub opowiadań mieszkańców ("Lot widokowy"). Pozycja dość monotonna w lekturze - tylko dla mocno zainteresowanych dziejami Śląska. Właściwie słaba książka - jedyną jej siłą jest temat.
Co do strony redakcyjnej: słaba jakość zdjęć, zdarzają się błędy (np. oboje - to o dwóch mężczyznach).

Kraj Hulczyński najdłużej opierał się komunistom: ludzie trzymali się wiary, ni...