Dziecko wspomnień

Już minęły trzy lata odkąd przeczytałam "Szukając Emmy" Steeny Holmes, ale do dziś pamiętam tę opartą na prawdziwych wydarzeniach, wzruszającą i przepełnioną emocjami opowieść o zaginionej dziewczynce po której słuch zaginął. Historia Emmy Tylor zapadła mi głęboko w pamięć. Dziś skończyłam czytać "Dziecko wspomnień" i jestem przekonana, że ujmująca historia Diany, Briana i Grace również na długo pozostanie w moim sercu.

Dianę poznajemy w momencie gdy z ogromną miłością i czułością opiekuje się swoją nowo narodzoną córeczką. Jej mąż przebywa w podróży służbowej, a ona ma do pomocy opiekunkę, która czuwa nad jej i dziecka bezpieczeństwem. Diana bardzo obawiała się swojego macierzyństwa po tym, jak jej mama cierpiała na depresję i psychozę poporodową. Przez pewien czas zastanawiała się nawet nad aborcją, ale jej kochający i opiekuńczy mąż odwiódł ją od tego pomysłu. Teraz Diana tuli do serca swoją córeczkę i jest szczęśliwą, choć bardzo zaborczą i nadopiekuńczą matką. Akcja powieści biegnie dwoma torami i relacja bohaterki z czasu obecnego przeplata się ze wspomnieniami Briana, który dzieli się swoimi przeżyciami szczęśliwego ojca oczekującego na pojawienie się dziecka od momentu, gdy odkrył, że żona zaszła w ciążę.

Obie te historie zazębiają się ze sobą dając obiektywny obraz rzeczywistości i wyobrażenie o tym, jakie mechanizmy doprowadziły do takich, a nie innych konsekwencji.

Czytałam tę powieść z ogromnym zaciekawieniem przez cały czas mając wraże...