Opinia na temat książki Dziewczyny z Syberii

 Prawdziwa relacja dziesięciu kobiet, które w młodości były zsyłane na Syberię. Obecnie dziś już starsze panie, ostatnia z nich dożyła 100 lat opowiadają o koszmarze przeżytym na Syberii, o towarzyszącym im głodzie chorobach, ciężkiej, niewolniczej pracy oraz śmierci rozgrywającej się na ich oczach. Kilka z kobiet zostało zesłane na Syberię wraz z najbliższymi, jednak niektóre zostały z nimi rozdzielone. Interesującym dodatkiem są fotografie bohaterek na których czytelnicy mogą zobaczyć jak wyglądały jako nastolatki i młode kobiety, zdjęcia z rodzinami oraz prywatne dokumenty. Jestem pod wrażeniem, że tak trudną książkę napisała młoda autorka, plus za to, że oddała głos bohaterkom. Miałam wrażenie, że spędzam z każdą z nich czas i słucham ich wspomnień z młodości. Ta książka jest dla mnie źródłem ogromnych wzruszeń i przemyśleń. Każda historia zostanie w mojej pamięci. Szczególnie zgadzam się z pewnym zdaniem, które wyraziła jedna z bohaterek:
 "A ja wkrótce miałam przekonać się, że największym wrogiem człowieka nie jest wcale dzikie zwierzę. Jest nim drugi człowiek. Była to jedna z lekcji, którą wyniosłam z zesłania" str. 211
 Dziewczyny z Syberii to pozycja pokazująca prawdziwą odwagę i walkę o swoją godność w czasach terroru. Chociaż jedna z bohaterek podkreśla, że nadal spotyka się szykanami nie zamierza przestać upamiętniać poległych Polaków. Polecam, bo to historia o której nie można zapomnieć.