"Logika - charakteryzowana często jako nauka, która formułuje i systematyzuje prawdy oczywiste, zakładane przez każdą inną naukę, sama zaś nie zakłada żadnych ""obcych"" prawd - mogłaby się wydawać niewdzięcznym tematem sporów filozoficznych i naukowych. Tak jednak nie jest. Filozofowie spierają się o status poznawczy logiki, zwłaszcza o to, czy prawdziwość jej twierdzeń jest zapewniona przez sam język, czy też przez język oraz właściwości świata, do mówienia o którym język służy. Uczeni - głównie zresztą sami logicy - nie są zgodni co do tego, czy logika klasyczna, zainspirowana pracami Arystotelesa i stoików, a rozwinięta w ostatnich dwu stuleciach, dobrze wypełnia ważne zadania, które sobie stawia, czy też powinno się ją zmodyfikować lub nawet zastąpić całkiem inną logiką. W.V. Quine - w drugiej połowie XX wieku największy autorytet w dziedzinie filozofii logiki - podejmuje te sporne kwestie. Formułuje własne stanowisko w każdej z nich, ale przede wszystkim systematyzuje je i eksplikuje, rozważając rzetelnie wszelkie argumenty. Największą jednak zaletą jego Filozofii logiki jest zawarty w niej obraz przedmiotu logiki - obraz zwarty i przejrzysty, ale wymagający nieśpiesznej, uważnej lektury tej książki. - Barbara Stanosz"