Praca niniejsza jest rezultatem przemyśleń nad znaczeniem, jakie dla przeobrażeń powieści pierwszoosobowej francuskiego obszaru językowego miał fakt upowszechnienia się u progu bieżącego stulecia w prozie narracyjnej tego obszaru różnorakich zastosowań formy dziennika. O wyborze tematu zadecydowało coraz żywsze zainteresowanie poetologii problematyką związku form narracyjnych i powieści jako zjawiska gatunkowego z różnymi odmianami piśmiennictwa zwanego niekiedy paraliterackim bądź - według określenia S. Skwarczyńskiej - użytkowym, czego dowodem są stosunkowo świeżej daty prace takich francuskich teoretyków i historyków literatury, jak: Ph. Lejeune , R. Demoris , L. Versini czy Girard i in. Nie mniej istotne znaczenie