Frankenstein w Bagdadzie

Czemu spośród licznych przeczytanych książek i tych, które przeczytam „Frankenstein w Bagdadzie” to lektura, której nie zapomnę? Nie po raz pierwszy czytam przecież o mieście - kraju - regionie, czy to w Azji, Ameryce, na Bliskm Wschodzie, gdzie trwa wojna, wybuchają bomby, giną ludzie, a pozostali żyją w zagrożeniu, tracą bliskich, poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Tutaj dostałam dodatkowo wątek dosłownie „nie z tej ziemi”, który książkę wyróżnia - postać „Jak mu tam”, czyli symboliczne odwzorowanie Monstrum z powieści Mary Shelley „Frankenstein”. Zaskakujący wątek, który z książki tworzy powieść grozy, sf i jest łącznikiem spajającym inne wątki oraz abstrakcyjnym pretekstem do malowania bagdadzkiej rzeczywistości.
Do tego wszystkiego cała plejada charakterystycznych , świetnie ukazanych postaci z różnych warstw bagdadzkiej społeczności, od bezdomnych, poprzez biedotę, klasę średnią, zamożne elity, po przedstawicieli duchowieństwa , prawa i wreszcie astrologów. I do tego postać szczególna : Jak-mu- tam , stworzony z ludzkich szczątków i jednej duszy, potwór o specyficznym poczuciu sprawiedliwości, świadom tego, że zło rodzi kolejne zło.
Można powieść odczytywać prosto : oto jak się żyje w Bagdadzie plus wątek sensacyjny. A można alegorycznie, zresztą licznych symboli i nawiązań w książce nie brakuje.
I tak na zakończenie : jeśli potworem jest Jak-mu-tam, to jego ojcem, czyli Frankensteinem handlarz starzyzną Hadi. A jeśli odczytamy potwora jako wojenny...