Opinia na temat książki Gambit królowej

Beth w wieku 8 lat traci w wypadku samochodowym matkę. Ojca właściwie nie znała. Pozbawiona jakiejkolwiek bliskiej osoby, trafia do ośrodka opiekuńczo - wychowawczego Methuen.
Dziewczynka kompletnie nie odnajduje się w nowej sytuacji. Dzieląc sypialnię z wieloma innymi wychowankami ośrodka, stając codziennie w kolejce po zielone pigułki, jedząc na siłę niesmaczne obiady, każdego dnia próbuje znaleźć własny sposób, aby przetrwać.

Kiedy pewnego dnia podczas lekcji wychodzi do piwnicy, by wytrzepać gąbki, natrafia na woźnego, niezbyt sympatycznego pana Shaibela. Jej uwagę zwraca dziwne zajęcie, w jakie zaangażowany jest mężczyzna. Przyglądając się, jak przesuwa figury po szachownicy, mała Beth jeszcze nie wie, jak wielki wpływ na jej dalsze życie będzie miał ten moment.

Dziewczynka przekonuje woźnego, aby nauczył ją grać. Od tego dnia szachy staną się dla niej odskocznią od ponurego życia w sierocińcu.
Kiedy Beth zostaje adoptowana, rozbudzona przed laty pasja ma szansę nabrać rozpędu.

"Gambit królowej" to obraz walki młodej dziewczyny z ograniczeniami, które obciążają ją od dzieciństwa. Dokąd zaprowadzi ją uzależnienie od małych zielonych pigułek i nieprawdopodobny talent do gry w szachy? Czy poradzi sobie z przejściem od dzieciństwa do kobiecości? Czy nie przegra życia?

Książka zdecydowanie warta uwagi. Spora ilość opisów partii szachowych może odstraszać, jednak ja, kompletnie nie znając się na tej grze, nie czułam z ich powodu dyskomfortu. Wręcz przeciwnie, pozwalały one jeszcze bardziej wczuć się w klimat książki, w bardzo specyficzną atmosferę lat 60 XX wieku w Ameryce. Pióro Waltera Tevisa zdecydowanie trafiło w mój gust. Bardzo polecam.