Grań Kultury. Transgresje aplinizmu

„Bo jest” – słynna odpowiedź George’a Leigh Mallory’ego na pytanie, dlaczego chce zdobyć Mount Everest – eksponuje doświadczenie ontologiczne jako fundament alpinizmu. Wspinaczka wysokogórska nie jest więc prostym wyjściem ze świata kultury w świat natury, to raczej doświadczenie istnienia granic pomiędzy nimi. Alpinista porusza się właśnie po tej „grani”. Przedmiotem niniejszej książki jest próba dookreślenia kulturowego modelu transgresji w dyskursie alpinizmu: w jaki sposób fundamentalna ontologia doświadczenia liminalnego kształtuje model świata alpinistów oraz jakiego wzorca osobowości im dostarcza. Na materiał badawczy wykorzystany w książce składają się wypowiedzi alpinistów pozyskane w trakcie antropologicznych kwestionariuszowych badań terenowych oraz narracje zaczerpnięte z literatury alpinistycznej. Poprzez ich pryzmat lakoniczne „Bo jest” doświadczenia alpinistycznego przedstawia się w pełni swej złożoności jako kontekstualne zjawisko kulturowe.

SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE: „Sondowanie granic”
1. „Bo jest”
2. Granice transgresji
3. Metoda archeologiczna

CZĘŚĆ PIERWSZA: Dyskursy
Rozdział I: „Różnobarwna tkanina”
Rozdział II: „Bogini Matka” i „Trzeci Biegun”

CZĘŚĆ DRUGA: Wzór
Rozdział I: „Szkoła pionowego awansu”
Rozdział II: „Polski syndrom”

CZĘŚĆ TRZECIA: Pionowy świat

1. Śląsk
2. Klub
3. Organizacja wyprawy

1. Doświadczanie siebie
2. Doświadczanie innych
3. Doświadczanie kultury

1. Opowiadanie siebie
2. „Tu czy tam?”
3. „Wyprawa nie kończy się nigdy”

ZAKOŃCZENIE: Grań kultury
Nota bibliograficzna
Bibliografia
Indeks nazwisk