Dwubarwna biografia wielkiej dwubarwnej postaci polskiej piłki – opis drogi do historycznych osiągnięć sportowych, a z drugiej strony niespełnionych marzeń o uzdrowieniu środowiska piłkarskich działaczy. W latach 1974–1982, w złotym okresie polskiej piłki nożnej, Grzegorz Lato był filarem reprezentacji. Wówczas kochali go u nas wszyscy: od zapalonego kibica po gospodynię domową, od nastolatka po emeryta, od robotnika po profesora. Po kilku dekadach został prezesem PZPN w momencie, gdy afera korupcyjna zżerała resztki godności polskiej piłki. Kibice oczekiwali od niego bezwzględnych decyzji.