Opinia na temat książki Hajstry. Krajobraz bocznych dróg

Autor meandruje nie tylko po Polsce, ale i po tematach. Zagląda w przeróżne zakurzone kąty, odkrywa zapomniane albo wydawałoby się, nieatrakcyjne miejsca i roztacza przed nami niezwyczajne widoki. Przy okazji komentuje i opowiada ciekawe historie a to o ważkach, a to o toponimii na Księżycu, albo o tym jak wkręcono prezydenta Mościckiego w kanał jego imienia. Dla mnie najciekawszą była klimatyczna opowieść o Górach Izerskich, o selenografii oraz króciuteńki epilog traktujący o zadrzewionym miejscu, które już pewnie nie istnieje. I o dwóch w nim grobach, z jednym z nich łączy się wiersz, którego fragment pozwolę sobie zacytować:

„Bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi
za waszą czułość w nieczułości świata
za niepewność wśród jego pewności
Bądźcie pozdrowieni
za to, że odczuwacie innych tak, jak siebie samych”

Zabrakło mi jednak zdjęć i map.