Opinia na temat książki Harpie
Książka popsuła mi dzień i gdyby nie dziwna ciekawość, czy w końcu te koszmarne ciotki szlag jakiś nie trafi, to nie doczytałabym tej książki.
Zasadniczo i zazwyczaj lubię dowcip Chmielewskiej, ale i on ma swoje granice. Jak dla mnie granicą jest śmianie się z krzywdy bliźniego. Cóż tu jest zabawnego? Że nad dziewczyną pastwią się psychicznie starsze od niej kobiety, od których jest uzależniona więzami krwi i emocjonalnymi, bo są jej jedyną rodziną?Dodatkowo, cała zbrodnia, jak i rozwiązanie nie trzymają się kupy.
Odradzam czytanie.
/o-1011423/n/harpie)
Książka napisana lekko i z humorem, który tak bardzo cechuje Chmielewską, że można ją czytać w ramach relaksu. Jak zwykle główni bohaterowie przeżywają niesamowite historie, muszą rozwiązywać zawikłan...
Zgadzam się, że ciotki są okropne, babcia chrzestna też, ale Dorotka swój rozum też chyba ma i mogła się nie raz postawić ... Ale wtedy to i akcji by nie było ...
Bardzo bardzo lubię też: "Boczne drogi", "Depozyt", "Harpie", "Nawiedzony dom", "Romans wszechczasów", "Większy kawałek świata", "Zwyczajne życie" ...
ps. Przepraszam, że dopiero odpowiadam.
Pozostałe opinie
Kolejny powrót, powtórka, jakoś mi początek roku nie służy. Ale powtórka przyjemna, choć późniejsze książki autorki uważam za mniej udane, to przy tej bawię się całkiem nieźle. Opowieść kręci się wok...
Kiedyś przeczytana, teraz, z ogromną przyjemnością, odsłuchana, w interpretacji Grażyny Wolszczak. Jedna z moich ulubionych powieści Joanny Chmielewskiej. Uwielbiam historię Dorotki, jej ciotek, wyją...
Świetna! Pierwsze moje zetknięcie z Chmielewską, ale na pewno nie ostatnie. Zgadzam się z użytkownikiem bezczas : niczego tu nie brakuje, książka jest przyjemna w odbiorze. Pierwszy raz czytałam krymi...
@Tanashi
