Opinia na temat książki Harry Potter i więzień Azkabanu

Trudno nie zauważyć, jak bardzo nierozsądny i nierozważny jest tutaj Harry. Minerwa, Severus i cała zgraja dorosłych ma rację — wszelki trud, jaki sposobie zadano, by odwieźć chłopaka od zrobienia z siebie łatwego celu dla Blacka, zaprzeszczono, a jak? Bo Harry ma to gdzieś, bo on chce iść do wioski, bo chce iść do Hagrida, bo chce iść... Bo on jest Harry Potter i zawsze się wykręci, zawsze przeżyje. To jest bardzo, bardzo lekkomyślne, a jakby coś im się stało? No, właściwie to się stało. I chyba tylko jedyny przytomny na umyśle Lupin to przyznał, to, że tyle rzeczy mogło pójść nie tak.

Bardzo irytuje mnie Ron — jako prowodyr z cyklu'ej, Harry, co się cykasz?'. W tym tomie po prostu jest irytujący, jak muszka owocówka. Pod koniec nie jest mi go ani trochę szkoda i mam nadzieję, że tę nogę leczy sobie do dziś.

Hermiona - o dziwo nawet mnie zaskoczyła. Oczywiście jej rozwaga działa jak płachta na byka Roniaczka, ale chyba jako jedyna zdaje sobie sprawę z tego, że na Harry'ego czyha Black. W tym tomie jest zdecydowanie na plus.

Pojawia się Lupin, jedyne światełko, które prawdziwie niosło kaganek oświaty OPCM. Jest do tego miły, nie stroni od żarcików (no, proszę, bogin),opanowany i tylko jego pokrętnie wytłumaczona relacja z Blackiem jest dla mnie zgrzytem. Okej, te tłumaczenia mogą być, jednak są szyte grubą nicią. Nie mogę się doczekać, aż poczytam o nim więcej.

Black natomiast... Patrząc na jego niespójne, szaleńcze zachowanie dam wiarę, iż przesiedział o wiele za długo za kratami. Raz myśli trzeźwo i mówi klarownie, raz popada w szaleństwo i rzuca niezrozumiałymi tekstami. Jakim cudem kręcił się po Hogwarcie i nikt go nie złapał? Widocznie teoria o Wielkim Planie Dumbledore'a jest prawdziwa. No i na co czekał, mógł przecież złapać Harry'ego i powiedzieć mu prawdę, mógł iść do Albusa i wyjawić prawdę, podzielić się wspomnieniami, ale nieee...

No a postacie poboczne? Knot jak rasowy polityk, byle coś ze sławy i chwały uszczknąć. Snape wkurwiony na Blacka (i ogólnie),właściwie wcale mu się nie dziwię, wałkowane jest, jak to padł za dzieciaka ofiarą żartu czy tam kawału, no ładny mi kawał, w którym mógł stracić życie. McGonagall jest najlepsza, jak rozmawia z naszą Wróżbitką, no a Dumbledore.... Biedny musiał szyć na bieżąco, bo plan się posypał.

I jeszcze jedno. Nienawidzę, do szpiku kości, Ciotki Marge. Takie osoby są obrzydliwe i ohydne, jako można, no jak można takim być?