Hegemonia Teb

Księga XV Biblioteki Historycznej obejmuje lata 386-361/360 przed Chr. Nadano jej tytuł Hegemonia Teb, ponieważ jest to okres, w którym, mimo ogłoszenia pokoju Antalkidasa (387/386, zob. ks. XIV 110.2-4), zwanego też królewskim, oddającym hegemonię w Grecji w ręce Sparty, na znaczeniu zaczęl icoraz więcej zyskiwać Tebańczycy. Sygnałem tego było ich pierwsze zwycięstwo nad Spartanami, odniesione w roku 375 w bitwie pod Tegyrą. Kolejne, w starciu pod Leuktrami w roku 371, uczyniło Teby hegemonem.
Podstawą narracji Diodora Sycylijskiego jest przekaz Efora z Kyme. Korzystał także, a przynajmniej znał, prace Durisa z Samos, Anaksymenesa z Lampsakos i Ksenofonta. W przypadku tego ostatniego relacja Diodora pozwala kontrolować jego narrację zawartą w Historii greckiej (Helleniká), doprowadzonej do bitwy pod Mantineją, ewentualnie także ją uzupełniać. Warto wskazać, że od roku 362 aż do wyprawy Aleksandra Wielkiego (334) Diodor jest jedynym autorem, którego zachowana twórczość dostarcza nam relacji ciągłej.

Fontes Historiae Antiquae XLVI