Hiobowe wieści

Do zapadłego, odgrodzonego od świata bagnami i jeziorami miasteczka w stanie Luizjana zostaje skierowany z Huston detektyw George Rodson. Jako wybitny specjalista od nietypowych zabójstw, ma pomóc tamtejszej policji w odnalezieniu sprawcy brutalnego, tajemniczego morderstwa. Od początku swojego pobytu w mieście Rodson musi mierzyć się z wieloma problemami: nieprzyjaznym klimatem, wyraźną niechęcią do niego miejscowego szeryfa policji oraz mieszkańców i… własną hipochondrią. Jednak Rodson jest uparty i wbrew przeciwnościom, samodzielnie podejmuje czynności śledcze, które doprowadzą go do działającej w mieście zbrodniczej sekty religijnej. Z pomocą w tej niebezpiecznej pracy przyjdzie mu nieoczekiwanie jeden z policjantów. „Hiobowe wieści” są opowiadaniem kryminalnym nawiązującym do stylu noir. Ale autor, przedstawiając główny wątek, dotyka innych, ważnych problemów. Po pierwsze, problemu fanatyzmu religijnego, ślepej wiary, która w mniemaniu wyznawców, daje przyzwolenie na zabijanie ludzi inaczej myślących i inaczej żyjących. Dziś jest to jeden z ważniejszych problemów świata. Po drugie, problemu niedużych społeczności homogenicznych. W książce znajdziemy portret psychologiczny mieszkańców małej miejscowości, terroryzowanych przez sektę, niechętnych wszystkim, którzy przybywają z zewnątrz i nie pasują do ich rytmu życia. Mamy tu zmowę milczenia w imię własnego bezpieczeństwa i zgodę na poświęcenie wolności i życia bliskich dla swojego komfortu. Po trzecie, problemu podwójnych ...

Dziwna to pozycja. Raczej opowiadanie aniżeli powieść. Trochę fanatyzmu, mistycyzmu, nadętych bufonów i nierozgarniętych stróżów prawa. I jeden prawy. Zadaję sobie jednak pytanie - czy można polubić gbura, aroganta i lekomana w jednej osobie? Otóż zdziwicie się, ja sama jestem zaskoczona ale ..można.