Historia O

Jestem typową przedstawicielką podgrupy gatunku ludzkiego o nazwie “sfrustrowana mamuśka po czterdziestce”, więc nadszedł ten moment, żeby chwycić do ręki jakiś erotyk. „Greya” skreśliłam od razu, spotkania płonących konarów z jaskiniami rozkoszy ze starych Harlekinów też mało były pociągające, sięgnęłam więc po „Historię O”, podobno legendarną pozycję w swoim gatunku. W skrócie fabuła przedstawia się następująco: tytułowa O zostaje przekazana przez swojego kochanka do ekskluzywnego burdelu, w którym korzysta z jej ciała wielu mężczyzn, często w brutalny sposób. Wszystko dzieje się za przyzwoleniem O, która w oddaniu się innym widzi dowód swojej miłości do ukochanego René. To jednak nie wystarcza (w sumie nie wiem komu – O, René, czy autorce) i O przekazana jest dalej – ma służyć jako niewolnica seksualna innemu mężczyźnie, sir Stephenowi. Dalsze koleje losu są nieistotne dla atmosfery powieści. A ta jest wysoce odrealniona, czytałam ją jak baśń dla dorosłych. Prawdą jest, jak pisali inni czytelnicy, że postać O jest niewyraźna, lalkowata, nieprzekonująca. Godzi się na rozciągnięcie pełnej kontroli nad swoim ciałem i życiem, dla mnie jest zewnętrznie sterowalna do granic możliwości. Nie przypominam sobie żadnej decyzji, którą podjęła O. Absolutnie poddała się władzy mężczyzn, zgodziła się na tortury i okaleczanie. Nawet nie było mi jej żal, tak nierzeczywista była dla mnie O i jej otoczenie. Chyba zresztą autorka celowo tak poprowadziła fabułę, żebyśmy mieli wrażenie snu – w...

Powieść łamiąca tabu nie tylko w czasach jej wydania, ale również obecnie. Jest to typ literatury erotycznej, które nie chce się przypodobać gustom czytelniczek, które pragną romantycznych uniesień. Niemniej polecam dla tych, którzy chcą odciąć się od świata BDSM znanego chociażby z trylogii o Grey'u. Polecam i zapraszam na sekslibris.pl