Opinia na temat książki Historia O

Jestem typową przedstawicielką podgrupy gatunku ludzkiego o nazwie “sfrustrowana mamuśka po czterdziestce”, więc nadszedł ten moment, żeby chwycić do ręki jakiś erotyk. „Greya” skreśliłam od razu, spotkania płonących konarów z jaskiniami rozkoszy ze starych Harlekinów też mało były pociągające, sięgnęłam więc po „Historię O”, podobno legendarną pozycję w swoim gatunku. W skrócie fabuła przedstawia się następująco: tytułowa O zostaje przekazana przez swojego kochanka do ekskluzywnego burdelu, w którym korzysta z jej ciała wielu mężczyzn, często w brutalny sposób. Wszystko dzieje się za przyzwoleniem O, która w oddaniu się innym widzi dowód swojej miłości do ukochanego René. To jednak nie wystarcza (w sumie nie wiem komu – O, René, czy autorce) i O przekazana jest dalej – ma służyć jako niewolnica seksualna innemu mężczyźnie, sir Stephenowi. Dalsze koleje losu są nieistotne dla atmosfery powieści. A ta jest wysoce odrealniona, czytałam ją jak baśń dla dorosłych. Prawdą jest, jak pisali inni czytelnicy, że postać O jest niewyraźna, lalkowata, nieprzekonująca. Godzi się na rozciągnięcie pełnej kontroli nad swoim ciałem i życiem, dla mnie jest zewnętrznie sterowalna do granic możliwości. Nie przypominam sobie żadnej decyzji, którą podjęła O. Absolutnie poddała się władzy mężczyzn, zgodziła się na tortury i okaleczanie. Nawet nie było mi jej żal, tak nierzeczywista była dla mnie O i jej otoczenie. Chyba zresztą autorka celowo tak poprowadziła fabułę, żebyśmy mieli wrażenie snu – w tle Paryż i Lazurowe Wybrzeże, rozkloszowane spódnice, gorsety, kryształowe żyrandole i obite aksamitem fotele.
Książka jest zmysłowa, chociaż mniej niż bym się spodziewała. Na pewno nie jest wulgarna, i choć mówi o seksie ostrym, robi to językiem dyskretnym ale dorosłym, bez infantylnych sformułowań.
Samo jej czytanie było dla mnie ciekawym doświadczeniem – zadawałam sobie mnóstwo pytań o granice, dziwiłam się O, chciałam ją zrozumieć i nijak nie mogłam. Bez wątpienia jednak „Historia O” jest lekturą, która poruszyła mnie. Polecam.